Distress symptoms of victims of violence who disclose their experience on social media

Abstract

Emotional distress symptoms, such as those for depression, anxiety and post-traumatic stress disorder (PTSD), are common among victims of violence. When regaining mental health after being a victim of violence, it has been found important for victims to disclose their violent experience to others and, in return, receive social support. Non-disclosure has, for example, been found to be correlated with more PTSD and depression symptoms. The present research study analyzed archival data originating from the social media sites, Facebook and Twitter. The sample contained 397 Icelandic speaking abuse victims, most of whom were women (N = 375). The objective was to further investigate how social support and different types of violence can affect emotional distress post-violence. Results revealed that when participants disclosed their victimization to others in-person, negative social support was most frequent. That, however, did not cause more likelihood of feeling emotional distress. Furthermore, results showed that for those who experienced sexual violence, physical violence, as well as repeated violence; More than one type of violence and separate violence occurences, were related to greater emotional distress symptoms, compared to other forms of violence. Present findings provide supportive arguments for further investigating disclosures from victims. Key words: violence, emotional distress symptoms, disclosure, social reactions

Einkenni andlegrar vanlíðan, þar með talið, þunglyndi, kvíði og áfallastreituröskun eru algeng meðal fórnalamba ofbeldis. Við úrvinnslu áfallsins virðist skipta máli fyrir fórnarlömb að segja frá reynslu sinni og fá í kjölfarið stuðning frá öðrum. Til dæmis hafa komið fram sterk tengsl milli þunglyndis og áfallastreituröskunar og þess að segja ekki frá reynslu sinni. Í rannsókninni sem hér verður fjallað um voru skoðuð gögn af samfélagsmiðlunum, Facebook og Twitter. Gögn rannsóknarinnar voru byggð á svörum 397 íslenskumælandi þolendum ofbeldis, sem í flestum tilfellum voru konur (N = 375). Tilgangur rannsóknarinnar var að skilja betur hvernig félagslegur stuðningur og mismunandi form ofbeldis geta, í kjölfar ofbeldis, haft áhrif á andlega líðan. Niðurstöður sýndu að þegar þátttakendur greindu frá upplifun sinni í eigin persónu voru neikvæð viðbrögð algengust. Samt sem áður fundust ekki tengsl milli þess að fá neikvæð viðbrögð og að upplifa andlega vanlíðan. Einnig kom í ljós að hjá þeim þátttakendum sem upplifðu kynferðislegt-, líkamlegt- eða endurtekið ofbeldi; Meira en ein tegund ofbeldis og aðskilin tilfelli ofbeldis, sýndu tengsl við meiri andlega vanlíðan, samanborið við aðrar tegundir ofbeldis. Niðurstöður styðja við frekari rannsóknir á áhrifum þess á fórnarlömb ofbeldis að segja frá reynslu sinni.