Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/31007
Endurteknar hreyfingar eða kækir brjótast gjarnan fram hjá einstaklingum sem glíma við fljótandi athygli – og þá kannski sérstaklega í aðstæðum þar sem krafist er einbeitingar. Hvers konar ið getur þá virkað sem aukin örvun fyrir þann hluta heilans sem fer að leiðast og þannig má viðhalda einbeitingu betur. Manneskja sem er á sífelldu iði er gjarnan skilgreind sem taugahrúga. Viðbrögð fólks gagnvart iðaranum getur brotist út í óþolinmæði, pirringi og afskiptasemi. Ef iðið skilar afköstum sem stuðlar að vellíðan annarra – gefur það iðinu bætt vægi, og þar af leiðandi öðrum ástæðu til þess að umbera það frekar?
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
olof_greinagerd.pdf | 5,64 MB | Opinn | Greinargerð | Skoða/Opna |