Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/31043
Meginmarkmið rannsóknarinnar var að athuga hvort að hægt væri að bæta þol knattspyrnu leikmanna með djúpvatnshlaupi. Í þessari ritgerð er farið yfir niðurstöður í Illinois agility prófinu og er meginmarkmiðið að athuga hvaða áhrif djúpvatnshlaup hefur á getu leikmanna í framkvæmd á snerpu eftir hlaup í vatni. Gerð var íhlutunar samanburðarrannsókn og stóð íhlutunin í sjö vikur. Þátttakendur í rannsókninni voru alls 45 og æfa þeir með Ungmennafélagi Breiðabliks í Kópavogi. Þátttakendum var skipt upp í tvo handahófskennda hópa þar sem annar stundaði þolþjálfun á landi og hinn hlaup í vatni. Framkvæmdar voru mælingar á þáttakendum fyrir og eftir íhlutunina og var tekinn samanburður á niðurstöðum úr Illinois agility prófinu. Vonast var eftir því að djúpvatnshlaup hafi jákvæð áhrif á getu leikmanna í framkvæmd á snerpu. Niðurstöður sýndu að ekki var marktækur (p>0,05) munur á milli bætinga í hópunum sjálfum en leikmenn sem stunduðu djúpvatnshlaup í sjö vikur bættu sig marktækt (p=0,013) meira heldur en hópurinn sem stundaði þolþjálfun á landi.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Lokaverkefni - FÞÞ.pdf | 1,23 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |