Líðan lögreglumanna út frá starfsumhverfi: Er þörf á félagsráðgjafa?

Abstract

Mikil ábyrgð og skylda hvílir á lögreglumönnum og því ekki fyrir hvern sem er að sinna lögreglustarfi. Starfið getur haft margvísleg áhrif á líðan lögreglumanna og ýmis persónuleg vandamál geta sprottið út frá því. Miklar kröfur, mikið álag, streituvaldandi aðstæður og vaktavinna geta orðið til þess að lögreglumenn leita frekar í áfengi en aðrir, þeir kulna í starfi, fjölskyldur þeirra sitja á hakanum og upp koma jafnvel sjálfsvígshugsanir.Persónuleg aðstoð fyrir lögreglumenn er ekki mikil eins og staðan er í dag en reynt er að vinna að úrbótum. Til dæmis eru uppi hugmyndir um hjá ríkislögreglustjóra að vera með samning við þverfaglegt teymi sérfræðinga og þar á meðal gæti verið félagsráðgjafi. Þrír lögreglumenn sem rætt var við voru sammála um að lítið væri gert í þessum málum en menn kölluðu eftir meiri persónulegri þjónustu. Þörf á félagsráðgjafa fyrir lögreglumenn er til staðar og gæti starf hans verið margvíslegt eins og að sinna fjölskylduráðgjöf, hópavinnu og fræðslu fyrir maka lögreglumanna.