Lagaleg sérstaða flugáhafna með áherslu á vinnuverndarsjónarmið

Abstract

Flugsaga Íslands spannar nú 99 ár. Auknar flugsamgöngur auðvelda fólki að komast ferðasinna bæði í vinnu og frístundum og teljast nú sjálfsögð nútíma þægindi. Flugrekstur fer örtvaxandi hér á landi og samhliða þeim vexti hefur orðið mikil fjölgun á þeim sem starfa umborð í loftförum. Flugáhafnir starfa á alþjóðasvæði flugsins og ýmsar sérreglur eiga við umstarfsgreinina. Flugáhafnir á Íslandi eru undanþegnar almennu vinnuverndarlögunum nr.46/1980 og ekki hefur verið sett heildstæð löggjöf um vinnuréttindi flugáhafna. Lagalegálitamál geta komið upp þegar áhafnarmeðlimur starfar í því síbreytilega umhverfi semflugheimurinn er. Í ritgerð þessari er varpað ljósi á þá lagalegu sérstöðu sem flugáhafnir njótaí íslensku réttarkerfi út frá réttarreglum um vinnuvernd. Niðurstaða umfjöllunarinnar er aðnauðsynlegt sé að setja heildstæða löggjöf um vinnuréttindi flugáhafna en slík fordæmi er tilað mynda að finna hjá nágrannaþjóðum okkar á Norðurlöndunum.