Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/31888
Útdráttur
Í þessari rannsókn voru tvær svæðisáætlanir um meðhöndlun úrgangs á Íslandi skoðaðar. Markmiðið var að athuga hvort að verkefnastjórn þeirra hafi stuðst við viðurkenndar aðferðir við stefnumótun og framtíðarsýn svæðisáætlananna. Þá var einnig skoðað hvort samhengi sé á milli aðferðafræði sem er beitt í stefnumótunarvinnu og árangurs sveitarfélaga við meðhöndlun úrgangs. Þau lög sem eru í gildi um meðhöndlun úrgangs taka mið af rammatilskipun Evrópuráðs(2008/98/EB). Umhverfis- og auðlindaráðherra gefur út almenna stefnu um meðhöndlun úrgangs. Sú stefna er höfð til hliðsjónar við gerð svæðisáætlana sem sveitarfélög/landshlutar geta sameinast um að gera. Vandamál sem fylgja neysluvenjum mannsins valda umhverfi og lífríki skaða og ef ekkert er að gert getur skaðinn orðið óafturkræfur (EEA, 2018). Í stefnumótunarskýrslu um úrgangsmál sem unnin var fyrir sveitarfélagið Bláskógabyggð kemur fram að almenningur er orðinn mjög meðvitaður um þetta vandamál og er tilbúinn í breytingar (Elísabet Björney Lárusdóttir, 2018). Því er nauðsynlegt að flokkunarmöguleikar séu til staðar á úrgangi, endurnýtingu og endurvinnslu á honum (Umhverfisstofnun, ust.is, 2018). Niðurstaða rannsóknarinnar leiddi í ljós að ekki var stuðst með meðvituðum hætti við aðferðafræði í stefnumótun og framtíðarsýn svæðisáætlananna. Hins vegar var greinilegt samhengi á milli aðferða við gerð stefnumótunar og árangurs þeirra. Þegar svæðisáætlanirnar voru mótaðar var tekið mið af landsáætlun um meðhöndlun úrgangs og þeim lögum og reglugerðum sem um þær giltu á þeim tíma. Í Landsáætluninni er ekki að finna aðgerðir til innleiðingar og eftirfylgni sem er lykillinn að vel heppnaðri breytingastjórnun.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Meistararitgerð_Bjarni_Daníelsson_docx.pdf | 2.17 MB | Lokaður til...01.09.2030 | Heildartexti |