Hámarksfjárhæð tryggingarbréfa : er tilgreind hámarksfjárhæð í tryggingarbréfi heildargreiðsla?

Abstract

Til þess að veðsamningur aðila geti notið réttarverndar þurfa skilyrði tilgreiningarreglunnar að vera fyrir hendi. Skilyrði reglunnar eru að fjárhæð veðkröfu eða hámark hennar sé tilgreint í því veðskjali aðila sem stofnar til veðréttarins. Einn þáttur reglunnar varðar það hvort að sú hámarksfjárhæð sem tilgreind er í tryggingarbréfi aðila sé heildargreiðsla eða hvort að veðið standi einnig til fullnustu á öðrum kröfum, t.d. vöxtum og innheimtukostnaði. Settum lögum er ekki til að dreifa um hvernig leysa skuli úr slíkum tilvikum. Tilgangur þessarar ritgerðar er að svara því hvort sú hámarksfjárhæð sem tilgreind er í tryggingarbréfi aðila sé heildargreiðsla eða hvort bréfið standi einnig til fullnustu á öðrum kröfum. Jafnframt er leitast við að svara því hvort þörf sé á breytingum á lögum nr. 75/1997 um samningsveð hvað varðar þau atriði er lúta að hámarksfjárhæð tryggingarbréfa. Til skýringar á tilgreiningarreglunni er farið yfir hvernig veðkrafa aðila er afmörkuð, bæði aðal- og aukagreiðslur. Í þeirri umfjöllun er meðal annars algengur misskilningur lögmanna um samspil vaxta og tryggingarbréfa áréttaður. Þá er einnig fjallað um stöðu lánafyrirtækja í samskiptum sínum við viðsemjendur sína og hvernig staða þeirra hefur áhrif á túlkun veðsamninga. Helstu niðurstöður ritgerðarinnar eru þær að það fari eftir ákvæðum tryggingarbréfsins hvort að sú hámarksfjárhæð sem þar er tilgreind sé heildargreiðsla eða hvort að aðrar kröfur rúmist þar undir. Þá er talið að þörf sé á breytingum á lögum nr. 75/1997 um samningsveð á þá vegu að lögfesta sambærilegt ákvæði og það sem er í gildi í Noregi. Ákvæðið kvæði þá um að aðilum sé heimilt að semja sín á milli að veðið standi einnig til fullnustu á vöxtum og kostnaði við innheimtu kröfu.

In order for a contract collateral to benefit from legal protection, it must fulfil the requirement of the specification rule. The requirement of the rule is that the amount of the mortgage claim or at least the maximum amount is specified in the mortage paper, of the party which incurred the mortgage claim. One aspect of the specification rule is whether the maximum amount, which is specified in the indemnity bond, refers to a total payment or whether it is also intended to ensure the payment of other claims from the lienholder, such as interest or collection fees. There are no provisions on how to handle these kinds of incidents. The objective of this thesis is to answer whether the maximum amount, which is specified in indemnity bond, refers to a total payment or whether it is also intended to ensure the payment of other claims from lienholder. Furthermore, the thesis discusses whether amendments to the Act..of contract collateral no. 75/1997 are needed with regards to issues concerning the maximum amount specified in mortgage papers. An overview is presented on how the mortgage claim is demarcated, both the primary and secondary payments. The conclusion is that it depends on provisions of the indemnity bond whether the maximum amount refers to a total payment or whether it is also intented to ensure the payment of other claims from the lienholder. It is also suggested on behalf of the writer that an amendment is needed to the Act. of contract collateral. The suggestion is that a provision should be inserted into the act which states that parties to the contract are allowed to mutually agree on whether the maximum amount specified in the indemnity bond refers to a total payment or whether it is also intended to ensure other claims from the lienholder.