Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/3392
Markmið þessarar rannsóknar er að kanna samþættingu vinnu og einkalífs. Það hefur sýnt sig að vinnutími fólks hefur lengst og álag aukist í samræmi við það. Erfiðara getur reynst fyrir einstaklinga að ná jafnvægi á milli vinnu og einkalífs og togstreita milli þessara tveggja hlutverka getur valdið vandamálum jafnt í vinnu og einkalífi. Sveigjanleiki í starfi er talinn geta auðveldað fólki að ná jafnvægi á milli þessara tveggja póla og er þá meðal annars horft til sveigjanlegs vinnutíma, fjarvinnu og hlutastarfa.
Tekin voru eigindleg viðtöl við tíu starfsmenn með ólíkan bakgrunn, fimm starfa í einkageiranum og fimm í opinbera geiranum. Tilgangurinn var að kanna viðhorf starfsmannanna til samspils vinnu og einkalífs og athuga hvort fram kæmi munur á viðhorfum starfsmanna eftir því í hvorum geiranum þeir starfa.
Niðurstöður rannsóknarinnar benda meðal annars til að starfsánægja sé almennt mikil og að meirihluti starfsmanna nái jafnvægi á milli vinnu og einkalífs. Viðmælendur voru á sama máli um það að sveigjanleiki í starfi liðkaði fyrir því að þetta jafnvægi næðist. Samkvæmt þeim niðurstöðum sem hér komu fram má ætla að starfsmenn í einkageiranum njóti fremur sveigjanleika í starfi en starfsmenn hins opinbera. Starfsmenn í opinbera geiranum virðast þó hollari sínum vinnustað en starfsmenn í einkageiranum.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Gudrun_Iris_Gudmundsdottir_fixed.pdf | 753 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |