Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/341
Í þessu lokaverkefni er fjallað um hvaða leiðir kennarar geta farið í byrjendakennslu í lestri til að koma til móts við mismunandi þarfir nemenda sinna. Í verkefninu er að finna hugmynda- og verkefnabanka sem hefur að geyma margvíslegar hugmyndir að verkefnum sem hafa það að markmiði að efla lestrarfærni nemenda. Því með því að skipuleggja fjölbreyttar kennslustundir þar sem nemendurnir fá tækifæri til að vinna á eigin forsendum leggur kennarinn sitt að mörkum til að koma til móts við mismunandi þarfir þeirra. Þá er einnig í fræðilega hluta verkefnisins fjallað um hve nauðsynlegt það er að kennarar hafi þekkingu á þeim þáttum sem mikilvægt er að nemendur hafi vald á til að ná tökum á lestrinum. Má nefna í þessu sambandi hljóðkerfisvitund og hljóðavitund sem og umskráningu og sjálfvirkni. Að auki verða kennarar að gera sér grein fyrir mikilvægi lesskilnings og hvernig áhugi nemendanna spilar þar stórt hlutverk. Lestrarkennslu-aðferðir eru margar og er fjallað um tvo flokka þeirra; samtengjandi aðferðir og sundurgreinandi aðferðir. Fjallað er um hvernig þessir flokkar lestrarkennsluaðferða koma á ólíkan hátt að lestrarkennslunni og til frekari útskýringa eru helstu aðferðir í hvorum flokki kynntar nánar. Þá er farið yfir hvernig lestur þróast hjá börnum og notuð til þess kenning Linneu C. Ehri um þróun sjónræns orðaforða.
Verkefnið tekur þannig á helstu þáttum lestrarkennslunnar ásamt því að gefa hugmyndir að verkefnum sem nýta má í byrjendakennslu í lestri.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Heildarskjal.pdf | 314,14 kB | Opinn | Heildarskjal | Skoða/Opna |