Samþætting lestrarkennsluaðferða : hljóðaaðferð og byrjendalæsi

Abstract

Lestrarkennsla er einn af mikilvægustu þáttum grunnskólagöngunnar og fyrstu ár grunnskólans skipta miklu máli fyrir áframhaldandi nám og framtíð, að nemendur fái rétta leiðsögn til að ná góðri færni í lestri. Til er fjöldinn allur af aðferðum, bæði gamlar sem nýttar hafa verið við kennslu í lengri tíma sem og nýrri aðferðir, en kennarar þurfa að kunna skil á fleiri en einni aðferð og geta beitt þeim í kennslu þar sem fjölbreytni er talin skipta máli varðandi árangur nemenda. Þannig er hægt að ná til fjölbreytts nemendahóps og finna hvaða aðferð hentar hverjum og einum best til árangurs. Markmið ritgerðarinnar er að skoða kosti þess að flétta saman tveimur kennsluaðferðum við lestrarkennslu á yngsta stigi grunnskóla sem eru Hljóðaaðferð og Byrjendalæsi og verða þær skoðaðar nánar. Til þess að komast að niðurstöðum ritgerðarefnis er notast við heimildaleit og tekið viðtal við tvo samkennara sem flétta saman þessum tilteknu aðferðum. Áður en meginefni ritgerðarinnar er kynnt skilgreinum við kennsluaðferðir og lestrarkennsluaðferðir betur og skoðum þar nokkrar aðferðir sem nýta má við lestrarkennslu á yngsta stigi grunnskóla. Námsmat og kennsluhættir lesturs út frá Aðalnámskrá grunnskóla 2013 er einnig skoðað. Í niðurstöðum kemur fram að aðferðirnar hafa svipuð markmið en ólíka kennsluhætti en til þess að ná til fjölbreytts nemendahóps er mikilvægt að flétta saman aðferðunum.