Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/34747
Hlutfall erlends starfsfólks á íslenskum vinnumarkaði hefur aukist mikið á undanförnum árum. Margt bendir til þess að staða þessa fólks á íslenskum vinnumarkaði einkennist af óöryggi, lágum launum, tíðum réttindabrotum og jaðarsetningu. Versnandi staða erlends starfsfólks hefur verið sýnileg í öðrum hátekjulöndum innan Evrópu og hafa fræðimenn fjallað um þá þróun út frá hugmyndum um svokallaða harkstétt (e. precariat) sem einkennist af ótryggum vinnuaðstæðum og bágum kjörum. Þessi þróun tengist misskiptingu á heimsvísu og breyttum áherslum vinnumarkaðarins um sveigjanlegt tímabundið vinnuafl. Þessar breytingar eru skoðaðar í samhengi við auknar vinsældir nýfrjálshyggjuhugmynda. Markmið ritgerðarinnar er að varpa ljósi á ólíka þætti sem hafa áhrif á stöðu erlends starfsfólks í íslensku samfélagi. Sjónum er beint að því hvernig hnattræna efnahagskerfið og umhverfið sem einkennir það hefur áhrif á breytingar sem eru að verða á íslenskum vinnumarkaði. Farið er yfir hvernig staðbundin orðræða og sjálfsmynd þjóðarinnar á þátt í að réttlæta þann ójöfnuð sem blasir við erlendu fólki og innflytjendum á Íslandi. Orðræða um erlent starfsfólk sem „vinnuafl“, áhersla á tungumálakunnáttu innflytjenda og hugmyndir Íslendinga um samfélag jafnaðar er sett í samhengi við útilokun og aðild innflytjenda.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Kolfinna Elíasdóttir.pdf | 453.58 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna | |
Yfirlýsing.pdf | 279.18 kB | Lokaður | Yfirlýsing |