Síðasta ástarjátningin: Skáldaga um skáldsögu um ímyndað ástarsamband

Abstract

Þetta lokaverkefni er unnið til B.A.-prófs í íslensku og er greining á skáldsögunni Síðustu ástarjátningunni eftir Dag Hjartarson. Bókin segir frá nafnlausu ungu skáldi í ástarsorg sem er svo týnt eftir sambandsslit að það man ekki einu sinni eigið nafn. Lesendum er gert ljóst í upphafi sögunnar að bókin er skrifuð af unga skáldinu og við lestur hennar fá lesendur að heyra hvernig skáldið kynntist ástinni í lífi sínu, Kristínu, söguna af sambandi þeirra og að lokum sambandsslitum. Auk þess fá lesendur að kynnast Trausta, besta vini skáldsins, og hvernig sambandi þeirra er háttað, bæði í fortíð og nútíð.Sagan hefur verið kölluð ástarsaga – í þeim skilningi að hún segi ástarsögu tveggja einstaklinga og falli að vissu leyti vel inn í ástarsagnaformúluna – en markmiðið með þessari greiningu er að sýna fram á að sú sé ekki raunin. Til þess verða dregnir fram fjórir ótengdir þræðir. Fyrst verður rætt um helstu sögupersónur og tengsl þeirra annars vegar við skáldið og hins vegar Kristínu. Næst verður skáldið skoðað í sambandi við kenningar um óáreiðanlegan sögumann og rök færð fyrir því að skáldinu sé ekki treystandi. Kristín verður svo sett í samband við hugmyndir Trausta um pólitík og ástina og líkur leiddar að því að myndin af henni sé sprottin úr einhvers konar andófi skáldsins gegn vini sínum. Þá verður fjallað um ástarsögur, ímyndun og minni og tengsl þeirra á milli og rök færð fyrir því að sagan sem skáldið segir sé ósk um ástarsögu fremur en hefðbundin ástarsaga. Saman ættu þessir fjórir þræðir að varpa nýju ljósi á verkið; sýna að sagan sem skáldið segir lesendum af ástarsambandi þeirra Kristínar sé ekkert nema óskhyggja.

This academic thesis is produced as a B.A.- assignment in Icelandic and is a literary analysis of the novel Síðasta ástarjátningin. The book is about a heartbroken young poet, so lost after a breakup that he cannot even remember his name. Through the book, which readers are made aware throughout the whole story that is a novel by the principal character himself, the readers get to hear how the poet got to know the love of his life, Kristín, the story of their relationship, and finally, their breakup. Additionally, the readers get to know Trausti, the poet‘s best friend, and their relationship, both in past and present.The story has been addressed as a love story – in the sense that it tells the love story of two individuals and follows the formula of a traditional romance to some extent – but the goal of this analysis is to demonstrate that it is not. To achieve that, four nonrelated threads will be looked at. To begin with, the characters of the story and their relationship with the poet and Kristín will be introduced. Next, the poet will be observed with theories about the unreliable narrator in mind and arguments made that the poet is not to be trusted. Kristín will then be viewed regarding Trausti’s ideas about politics and love, and odds made that she is some form of a rebellion for the poet, against his friend. Love stories, imagination and memory and the relation between them will then be discussed and arguments made that the story narrated by the poet is not a love story but a wish about a love story. Together the threads form an alternative perspective on the novel, a perspective that reveals that the story told by the poet about his relationship with Kristín is merely wishful thinking.