Urban Form and Subjective Well-Being in the Reykjavík Capital Region: The impact of the Built and Social environment on Individual Life satisfaction, Domain Satisfaction, and Social Well-Being

Abstract

Previous studies have reported on the effects of dense urban areas on individuals’ subjective well-being in various contextual situations. However, the impact of the urban form on individual life satisfaction, domain satisfaction, and social well-being has rarely been studied in a context-based case using multi-faceted analysis. This study utilizes a mixed-methods approach to analyze the impact of the urban form on respondents’ subjective and social well-being. A survey of 706 residents living in the Reykjavík metropolitan area measured residents’ subjective well-being. GIS-based urban form measures were calculated within a 1Km buffer around their home. Qualitative analysis of fourteen interviews evaluated respondents’ social well-being in their residential areas. Bivariate correlations and hierarchical regression analyses assessed the physical contextual variables. Participants’ expressed that greenspace access, neighborhood accessibility, and proximity to the city center, as essential factors for their well-being, contrary to the results of the bivariate correlations. Hierarchical regression results indicate that population density within a 1 Km radius negatively affects respondents’ domain satisfaction and social well-being. Furthermore, interviews indicated that place attachment, proximity to cultural and entertainment services, and open space access matter for respondents’ social well-being. Finally, proximity to daily services was beneficial for respondents’ subjective well-being, while the need for privacy and feelings of isolation were negatively associated with well-being due to population density. Findings suggest that planners and designers need to consider both social and residential characteristics when designing for communities in urban and suburban areas.Keywords: Urban form, subjective well-being, life satisfaction, domain satisfaction, social well-being, greenspace access, population density, mixed-methods approach, SoftGIS, Reykjavík Metropolitan region.

Fyrri rannsóknir hafa greint frá áhrifum þéttbýlis á huglæga vellíðan einstaklinga við mismunandi aðstæður í ýmsu samhengi. Hins vegar hafa áhrif borgarforms á lífsánægju einstaklinga, huglæg lífsgæði og félagslega vellíðan sjaldan verið rannsökuð í samhengisrannsókn með margþættri greiningu. Í þessari rannsókn er notuð blönduð aðferðafræði til að greina áhrif borgarformsins á huglæga og félagslega vellíðan svarenda. Könnun sem var gerð á 706 íbúum höfuðborgarsvæðisins mældi huglæga vellíðan íbúa. Borgarformið var mælt með GIS-kerfinu og reiknað út innan 1 km radíusar í kringum heimili þeirra. Félagsleg vellíðan í íbúðahverfum svarenda var metin með eigindlegri greiningu á 14 viðtölum. Stigveldis aðhvarfsgreining mat efnislegu samhengisbreyturnar. Niðurstöður aðhvarfsgreiningar benda til þess að íbúaþéttleiki innan 1 km radíusar hafi neikvæð áhrif á huglæg lífsgæði og félagslega vellíðan svarenda. Ennfremur bentu viðtöl til þess að staðartengsl, nálægð við menningar- og afþreyingarþjónustu og aðgengi að opnu rými skipti máli fyrir félagslega vellíðan svarenda. Þátttakendur lýstu því yfir að aðgengi að grænum svæðum, aðgengi hverfisins og nálægð við miðborgina væru mikilvægir þættir fyrir vellíðan þeirra, þvert á niðurstöður könnunarinnar. Að lokum var nálægð við daglega þjónustu gagnleg fyrir huglæga vellíðan svarenda, á meðan þörfin fyrir næði og einangrunartilfinning voru neikvætt tengd við vellíðan vegna íbúaþéttleika. Niðurstöður benda til þess að borgarskipuleggjendur og hönnuðir þurfi að huga að bæði félagslegum þáttum og þeim tengdum íbúðarhverfinu þegar þeir hanna fyrir samfélög í þéttbýli og úthverfum.Lykilorð: Borgarmynstur, huglæg vellíðan, lífsánægja, huglæg lífsgæði, félagsleg vellíðan, aðgengi að grænum svæðum, íbúaþéttleiki, blönduð aðferðafræði, SoftGIS, Höfuðborgarsvæðið.