A comparative study of long-term yoga practitioners and non-practitioners in young healthy females : controlling for the socio-demographic variables, age, gender, education and physical exercise

Abstract

Few studies have been conducted on the relationship between yoga and cognition and the literature faces methodological limitations. Majority of the studies have employed short-term interventions on small sample sizes and most of them have been on older adults. Many studies have also not controlled for education and other forms of exercise, variables known to affect cognitive functioning. The purpose of this quasi-experimental study was to add validity to the current literature by comparing experienced yoga practitioners to a non-randomized match control group in healthy and middle age adults, controlling for gender, age, education and other forms of exercise. Each group consisted of 10 female participants (20 in total). The average age in the yoga group was 35.60 years and 35.10 years in the comparison group. The yoga group had practiced yoga on average 3.10 times a week for 6.50 years and performed other forms of exercise on average 1.50 times a week for the past 2 years. The comparison group had never practiced yoga but had performed other forms of exercise on average 1.20 times a week for the last 2 years. The average education level in both groups was a bachelor degree. All three domains of cognition, attention and processing speed, executive function and declarative memory, were measured using the Trail-Making, Verbal-fluency, Stroop Word-Color and OSPAN tests. An independent t-test was used to compare means. The results from these tests were mixed but when interpreted in the light of previous studies they indicate that yoga might be beneficial for cognition in young and middle age adults. Keywords: Yoga, cognition, cognitive functioning, cognitive tests

Fáar rannsóknir hafa skoðað sambandið milli yoga og hugrænnar getu. Meginþorri þeirra glíma við ýmsa aðferðafræðilega vankanta og hafa notað skammtíma íhlutun á fámennu úrtaki sem og flestar þeirra hafa verið gerðar á eldra fólki. Yfirleitt var ekki heldur stjórnað fyrir þekktum breytum, svo sem menntun og annars konar líkamsrækt, sem sýnt hefur verið fram á að hafi áhrif á hugræna getu. Núverandi rannsókn var hálf-tilraun og var gerð í þeim tilgangi að bæta við þekkingu frá eldri rannsóknum með því að taka tillit til algengra vankanta. Langtíma kvenkyns yoga iðkendur voru bornir saman við þá sem höfðu aldrei stundað yoga og stýrt var fyrir aldri, kyni, menntun og annars konar líkamsrækt. Meðalaldur í yoga hópnum var 35.60 ár og í samanburðar hópnum 35.10 ár. Yoga hópurinn hafði að meðaltali stundað yoga í 3.10 skipti í viku í 6.50 ár og stundað aðra líkamsrækt að meðaltali 1.50 skipti í viku síðastliðin 2 ár. Samanburðarhópurinn hafði stundað annars konar líkamsrækt að meðaltali 1.20 skipti í viku síðastliðin 2 ár. Meðalmenntun í báðum hópum var bakkalárgráða. Allir þrír þættir hugrænnar getu, athygli og vinnsluhraði, æðra hugarstarf og minni voru mæld með Trail-Making, Orðaflæði, Stroop Orð-Lita and OSPAN prófunum. Óháð t-próf var notað til að bera saman meðalmun milli hópanna. Niðurstöður prófana voru blandaðar en þegar þær voru túlkaðar í ljósi fyrri rannsókna benda þær til að yoga gæti haft jákvæð áhrif á hugræna getu í ungum og miðaldra einstaklingum. Lykilorð: Yoga, hugræn geta, hugræn virkni, hugræn próf