Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/35962
Most people experience a serious stressor which can entail a threat to their life and can subsequently affect mental health severely. Research has demonstrated that physical exercise has beneficial effects on mental health and that social support is a motivator in being physically active. It is crucial to shed more light on the beneficial impact physical exercise may have on the mental health of trauma victims. The purpose of the study was to evaluate the potential impact of these contributors to mental health following trauma exposure. The present study was based on prior data collected by the Icelandic Directorate of Health in 2017, comprised of an Icelandic sample of 6.776 participants. The findings indicated that physical exercise has beneficial effects on mental health and sleep quality, especially for trauma victims. However, social support did not have the expected effect of promoting greater physical exercise. Physical exercise partially mediates the relationship between traumatic experiences and mental health. Participation in physical exercise manifests in overall improved mental health following trauma. Thus, it is important to encourage physical exercise among this group.
Keywords: trauma, physical exercise, social support, sleep quality, mental health, anxiety, depression, PTSD.
Yfir ævina upplifa flestir einstaklingar alvarlegan streituvald sem getur falið í sér ógn við líf þeirra og getur í kjölfarið haft skaðleg áhrif á andlega heilsu. Rannsóknir hafa sýnt að líkamleg hreyfing hafi góð áhrif á andlega heilsu og að félagslegur stuðningur er hvati fyrir líkamlega virkni. Það er mikilvægt að varpa betra ljósi á þau góðu áhrif sem líkamleg hreyfingu getur haft á andlega heilsu fórnarlömb áfalla. Tilgangur rannsóknarinnar var að meta mögulegt framlag þessar þátta á andlega heilsu í kjölfar áfalla. Notuð voru fyrirliggjandi gögn safnað af Landlækni árið 2017 sem samanstóð af íslensku úrtaki af 6,776 þátttakendum. Niðurstöður rannsóknarinnar gáfa til kynna að líkamleg hreyfing hafi jákvæð áhrif á andlega heilsu og svefngæði, sérstaklega fyrir fórnarlömb áfalla. Hins vegar hafði félagslegur stuðningur ekki hin væntanlegu áhrif að stuðla að meiri líkamsrækt. Hreyfing miðlar að hluta til sambandinu á milli áfallareynslu og andlegrar heilsu. Að stunda líkamlega hreyfingu leiðir til bættrar andlegrar heilsu eftir áföll. Þar með, er mikilvægt að hvetja til líkamlegrar hreyfingar hjá þessum hópi. Lykilorð: Áföll, líkamleg hreyfing, félagslegur stuðningur, svefngæði, andleg heilsa, kvíði, þunglyndi, áfallastreituröskun.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Bsc - ritgerð - Skemman.pdf | 1.31 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |