Kenya’s Foreign Policy Proposal Following the Post- Election Violence of 2007/2008: A Case Study of the Contentious Intervention of the ICC

Abstract

In the aftermath of the 2007–2008 Post Election Violence (PEV), hundreds of Kenyansdied and many more were injured. Cases were taken to the International Criminal Court(ICC) after the Kenyan government failed to open trials for the crimes committed between2007–2008. Six individuals were indicted before the ICC in 2013; two of the defendantswere the president and his deputy. The cases were later dismissed, with reasons cited asinterference and lack of evidence. After the cases were filed before the ICC, the Kenyangovernment expressed its intention to leave the ICC, a decision that was supported by theAfrican Union (AU), whose leaders felt that African nations were being unfairly targetedby the ICC. This study examines the most cited reasons, including donors influence, theuse of the ICC as an imperial tool and the politicisation of the court. The aim of this studyis to understand why Kenya issued its proposal to leave the ICC by examining the timelineand analysing the factors that influenced Kenya to join in the first place. The studyestablishes that the 2007/2008 conflict was not a stand-alone event and provides ahistorical explanation to offer further insight to understand the proposal.

Í kjölfar forsetakosninganna í Kenía á árunum 2007-2008, fóru hópar manna út á götur ogréðust gegn samlöndum sínum og létust hundruðir íbúa og enn fleiri særðust. Þar semKenískum yfirvöldum auðnaðist ekki að sækja ofbeldismennina til saka, voru mál þeirratekin upp fyrir Alþjóðaglæpadómstólnum. Sex einstaklingar voru kallaðir fyrir dóminnárið 2013, þar af voru sitjandi forseti og varaforseti. Málunum var síðar vísað frá, m.a.vegna tálmunar af hendi kenískra stjórnvalda og skorts á sönnunargögnum. Eftir aðAlþjóðaglæpadómstóllinn hafði tekið málin upp, lýsti Kenía yfir þeim áformum sínum aðsegja sig frá Alþjóðaglæpadómstólnum. Áform þeirra voru studd af Afríkusambandinu, enleiðtogar innan sambandsins hafa lýst þeirri skoðun sinni að Alþjóðaglæpadómstóllinn séfrekar vilhallur vesturlöndum og sæki frekar mál á hendur afrískum leiðtogum. Rannsóknþessi leitast við að skoða ástæður þær sem þar liggja að baki, m.a. þiggjandaáhrif(hjálparsamtök, hjálparstarf), notkun Alþjóðaglæpadómstólsins sem heimsvaldatæki ogstjórnmálaáhrif innan dómstólsins. Markmið rannsóknarinnar er að leita skilnings á þviafhverju Kenía lýsti þeirri ætlan sinni að segja sig frá dómstólnum, m.a. með því að lesa ítímalínuna og greina þau atriði sem leiddu til þess að Kenía gerðist aðili aðAlþjóðaglæpadómstólnum fyrir það fyrsta. Rannsóknin sýnir að atburðirnir sem áttu sérstað í kjölfar kosninganna 2007, í Kenía, voru ekki einstakur eða sjálfstæður atburður ogsýnir fram á sögulega skýringu á því ástandi sem ríkti og leiddi til tillögu kenískra yfirvaldaum að segja Kenía frá Alþjóðaglæpadómstólnum.