Please use this identifier to cite or link to this item: http://hdl.handle.net/1946/36766
Rannsóknaraðferðin er megindleg og var framkvæmd í febrúar og mars 2020. Markmið rannsóknarinnar er að kanna hvort það sé munur á mati á lífsgæðum fatlaðs fólks sem býr á sambýli en hefur síðar flutt í sjálfstæða búsetu. Matið var gert með spurningalista á kvarðanum 0-10 (International Wellbeing Group, 2013). 10 þroskaþjálfar sem höfðu persónulega reynslu af því að vinna með fötluðu fólki, sem hafði búið á sambýli og seinna á ævinni flutt í sjálfstæða búsetu, og þekktu þau nægilega vel til þess að geta myndað sér álit á lífsgæðum þeirra. Þessir þroskaþjálfar lögðu mat sitt á 29 fatlaða einstaklinga á aldrinum 25-82 ára, af báðum kynjum. Meðaltal á mati á heildarlífsgæðum á sambýli er 5,97. Meðaltal á mati á heildarlífsgæðum í sjálfstæðri búsetu er 7,92. Meðaltölin á mati á ánægju með samfélagslega þátttöku og félagsleg samskipti voru 8,16 þegar þeir bjuggu í sjálfstæðri búsetu en 5,93 þegar þeir bjuggu á sambýli. Samkvæmt mati þroskaþjálfa í þessari rannsókn var því töluverður munur á lífsgæðum eftir að fötluðu einstaklingarnir fluttu í sjálfstæða búsetu.
Filename | Size | Visibility | Description | Format | |
---|---|---|---|---|---|
yfirlýsing.jpg | 6.24 MB | Locked | Declaration of Access | JPG | |
ba15.pdf | 1.16 MB | Open | Complete Text | View/Open |