The Representation of Icelandic Medieval Heritage in Tourism

Abstract

The tourism industry has developed rapidly in Iceland during the last decade. It is based on both culture-based and nature-based attractions, whereas the former is less promoted and examined. Particularly, Icelandic medieval heritage from the Settlement era (870-930) to Commonwealth period (930-1262) has rarely been a focus area of tourism studies. This research aims to study the representation of Icelandic medieval heritage in tourism in terms of the policies and ways of representation in museums and exhibitions and the potential opportunities in the future of Icelandic tourism. This study investigates how authenticity is shaped in the representation and what sources are selected for reference of authenticity, as well as what display styles, non-personal supports and interpersonal activities are adopted in the exhibitions. While Vikings are globally recognised as one of the most iconic figures of medieval Northern Europe, Viking-related tourism has developed and has been analysed in the Nordic and other countries. However, the studies of medieval heritage tourism in Iceland are very few. The research was carried out in the ten museums and exhibitions related to medieval heritage in Iceland. Data was collected through qualitative semi-structured interviews with museum staff and field and online observations. This research sheds light on the representation of Icelandic medieval heritage throughout the country, and possibilities for the future development of tourism based on Icelandic medieval heritage.

Ferðaþjónusta á Íslandi hefur þróast hratt síðastliðinn áratug. Aðdráttaröfl tengjast bæði náttúru og mennngu en menningartengd ferðaþjónusta hefur síður verið markaðssett og rannsökuð. Sérstaklega hefur lítil áhersla verið lögð á menningararf frá landnámstímabilinu (870-930) og þjóðveldistímanum (930-1262) í ferðamálarannsóknum. Markmið þessarar rannsóknir er að rýna í framsetningu á íslenskum menningararfi frá miðöldum eins og hún birtist á söfnum og sýningum sem og möguleg tækifæri til að efla íslenska ferðaþjónustu á þessum grunni. Rannsóknin greinir hvernig sanngildi mótast í framsetningu á menningararfi og ólíkum leiðum til að miðla honum. Samhliða því að víkingar eru þekktir sem tákngervingar menningar miðalda í norður Evrópu hefur víkinga- og sögutengd ferðamennska þróast. Hún hefur verið rannsökuð á alþjóðlegum vettvangi en fáar rannsóknir á viðfangsefninu hafa verið gerðar hér á landi. Rnnsóknin var gerð meðal 10 safna og sýninga sem sýna menningararf miðalda. Gögnum var safnað með eigindlegum aðferðum, tekin voru half-stöðluð viðtöl við starfsfólk og stjórnendur safna og sýninga ásamt því að rýnt var í framsetningu sýninga bæði á staðnum og á netinu. Rannsóknin varpar ljósi á framsetningu menningararfs miðalda á landinu og tækifæri til að þróa ferðamennsku tengda honum til framtíðar.