The Relationship between the Tulu Moye Geothermal System, the Ziway–Asela Area and the Tectonic Structure of the Ethiopian Rift

Abstract

The tectonic features of the Tulu Moye-Ziway area in the Central Main Ethiopian Rift (CMER) were mapped by using Digital Elevation Models, aerial photographs, and field observations. The study area contains various tectonic features, such as normal faults, fissures, eruptive fissures, and caldera structures. Fissures and eruptive fissures are few and mainly trend N-NNE. The faults have different characteristics depending on their localities. In the southern part, between Asela and Lake Ziway, most of them are older, and northeasterly oriented, forming horsts and grabens. They are situated near the eastern escarpment; representing the border fault system of the CMER which is formed by tectonic extension. The faults in the north, and a few in the southeastern part, are younger, volcano-tectonically active and belong to the Wonji Fault Belt (WFB). They are formed by extension deformation assisted by magmatic intrusion. The western part of this section includes a NW-striking fault system, while the N-NNE oriented fault swarm dominates in the eastern part. Crosscutting relationships show that the NNE oriented faults predate the NW oriented faults. This section also hosts the active ~N-S striking Salen spreading axis, an aligned ridge of Holocene fissure eruptions and fractures. Three nested and partially visible caldera structures are identified by tracing caldera wall remnants. The Tulu Moye geothermal area is located where the calderas intersect the WFB, and surface hydrothermal alterations follow the caldera lineaments. This suggests that the geothermal activity is linked with the interaction between the caldera structures and the WFB.

Sprungur og misgengi voru kortlögð á Tulu-Moye-Ziway svæðinu, sem er á miðhluta gliðnunarbeltis Eþíópíu. Notuð voru ný hæðarlíkön og loftmyndir, og voru niðurstöðurnar staðfestar með feltvinnu. Á rannsóknarsvæðinu má finna ýmsar tegundir sprungna, s. s. misgengi, opnar gjár, gossprungur og öskjubrot. Opnar sprungur og gossprungur eru fáar og liggur stefna þeirra á milli norðurs og norð-norðausturs. Misgengin eru mismunandi eftir staðsetningu. Á suðurhluta svæðisins, milli Asela og Ziway vatns, eru flest þeirra gömul og stefna í norðaustur. Þau mynda sigdali og rishryggi. Misgengi nærri austurbrún gliðnunarbeltisins eru hluti af jaðarsprungum þess og eru talin mynduð vegna fráreks og gliðnunar. Misgengin norðar, ásamt nokkrum misgengjum á suðausturhluta svæðisins, eru yngri og tilheyra Wonji sprungukerfinu sem er talið myndað og mótað vegna samspils kvikuvirkni og gliðnunar, þegar kvikuinnskot skjótast grunnt inn í jarðskorpuna. Vesturhluti þessa svæðis inniheldur sprungukerfi þar sem sprungur stefna í norðvestur, en í austurhlutanum eru norð- til norð-norðaustlægar sprungustefnur ráðandi. Þar sem sprungustefnurnar skerast sést að norð-norðaustlægu misgengin eru eldri en norðvestlægu misgengin. Á því svæði liggur Salen gliðnunarhryggurinn. Hann stefnir í norður-suður og inniheldur gossprungur og sprungur. Öskjubrot þriggja askja sjást innan rannsóknasvæðisins. Tulu-Moye jarðhitasvæðið er staðsett þar sem öskjurnar skarast við Wonji sprungukerfið. Auk þess má finna jarðhitaummyndanir sem liggja eftir öskjubrotunum. Þetta gefur til kynna að jarðhitavirknin á svæðinu sé tengd samspili Wonji sprungukerfisins og askjanna.