Vegferð að farsælu lestrarnámi : rannsókn á áhrifum heimalesturs á lestrarfærni

Abstract

Lestur er ein af grunnstoðum í skólastarfi. Til þess að árangur náist í lestrarkennslu er mikilvægt að gera sér grein fyrir því hvaða þættir hafa áhrif á lestrarkunnáttu nemenda. Lestrarkennsla er samvinnuverkefni heimilis og skóla. Eitt meginverkefni heimilanna er að fylgjast með að börnin lesi heima, ákveðinn tíma á dag. Umfjöllunarefni þessa verkefnis kemur inn áhrif heimalesturs á lesfimi nemenda ásamt því að fylgni á milli lesfimi og lesskilnings var skoðuð. Einnig var skoðað hvort munur væri á þessum þáttum út frá kyni. Þátttakendur voru 44 nemendur í 4. bekk í einum grunnskóla á landsbyggðinni. Gögnin sem stuðst var við voru niðurstöður lesfimiprófa Menntamálstofnunar og Orðarún lesskilningsprófsins ásamt upplýsingum um hvernig heimalestri nemenda var sinnt á tímabilinu sem um ræðir. Helstu niðurstöður sýndu fram á að eftir því sem nemendur lásu meira heima því betur stóðu þeir sigí lesfimi. Þeir nemendur sem stóðu vel í lesfimi stóðu einnig vel í lesskilningi. Töluverður munur var á niðurstöðum eftir kyni þar sem stúlkur komu mun betur út heldur en drengir í lesfimi og skilningi en engin munar var á heimalestri þeirra. Þrátt fyrir að rannsóknin sé umfangslítil þá gefa niðurstöður hennar ákveðnar vísbendingar um gildi heimalesturs og tengsl á milli lesfimi og lesskilnings ásamt því að vekja upp spurningar varðandi mun á þessum þáttum hjá stúlkum og drengjum. Höfundur telur að niðurstöður rannsóknarinnar muni nýtast þátttökuskólanum og gefi tilefni til frekari rannsóknar á umfjöllunarefninu á stærri vettvangi þar sem áhugavert væri að skoða öll umfjöllunarefni rannsóknarinnar í stærra úrtaki. Niðurstöðurnar eru mikilvægt framlag til umræðunnar um heimalestur og hvernig hugsað er um læsi drengja og stúlkna.