Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/4044
Matvörumarkaðurinn á Íslandi hefur tekið miklum breytingum á seinni árum.
Breytingarnar má meðal annars rekja til þátttöku landsins í alþjóðavæðingunni.
Matvöruverslanir hafa stækkað verulega en að sama skapi hefur þeim fækkað. Örfáar
fyrirtækjakeðjur og eignarhaldsfélög eru að mestu einráð á íslenska matvörumarkaðnum.
Þessar stóru verslanir eru tilkomnar vegna eftirspurnar neytenda eftir betri kjörum og
meira vöruúrvali. Verslanakeðjurnar á matvörumarkaðnum á Íslandi virðast leggja
áherslu á hagstæð verð, en mismikla áherslu á vöruúrval. Þeim sem hafa minnsta
vöruúrvalið tekst oftast að bjóða lægra verð en þær verslanir sem eru með mesta
vöruúrvalið.
Almennt má segja að góður kaupmáttur hafi ríkt á Íslandi mörg undanfarin ár. Núna er þó
annað uppi á teningnum í þeim efnum. Kaupmáttur hefur sem sé rýrnað verulega vegna
bankahrunsins og þá mest vegna gengisfalls íslenska gjaldmiðilsins. Skýrsluhöfundur
vildi kynna sér hvort eða hvernig innkaupavenjur almennings hefðu breyst á þeim
mánuðum sem liðnir eru frá bankahruninu. Þá þótti honum einnig áhugavert að kanna
hvort viðskiptatryggð viðskiptavina matvöruverslana væri til staðar og hvort hún hefði
breyst í kjölfar bankahrunsins.
Af niðurstöðum skýrslunnar verður varla séð að viðskiptatryggð risti djúpt hjá þeim
viðskiptavinum sem spurðir voru. Efnahagslægðin veldur því að flestir verða að láta
budduna ráða innkaupum sínum. Viðskiptatryggðin takmarkast við það að vara sé til
staðar á tilteknu verði.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
telma_arnadottir_fixed.pdf | 5.37 MB | Opinn | Ritgerðin öll | Skoða/Opna |