Endastöð: Beinaævisöguleg umfjöllun um sjúkdóma og sjúklinga á Skriðuklaustri

Abstract

Í þessari ritgerð er fjallað um sjúkdóma og áverka í mannabeinasafninu frá Skriðuklaustri í Fljótsdal. Skriðuklaustur var kaþólskt klaustur starfrækt á árunum 1493-1554. Við fornleifarannsókn kom í ljós að þar var rekinn spítali fyrir almenning og í kirkjugarðinum var fjöldi fólks sem þjáðist af fjölbreyttum heilsufarsvandamálum jarðaður.Ritgerðinni er ætlað að sýna fram á kosti beinaævisögulegrar nálgunar sem viðbót við fornmeinafræðilega umfjöllun. Niðurstöður uppgraftar og fornmeinafræðilegra greininga eru teknar saman og kynntar og tilraun gerð til þess að byggja beinaævisögulega umfjöllun á þeim með það að markmiði að öðlast innsýn inn í upplifun og umhverfi sjúklinga á Skriðuklaustri. Nálguninni er venjulega beitt á einstaklinga en hér er henni beitt á hópa til að kanna hver munurinn var á áhrifum mismunandi sjúkdóma á líf fólks.