Sjálfvirk hleðslustöð fyrir dróna í óbyggðum

Abstract

Skoðað er hvort fýsilegt er að hafa sjálfvirkar hleðslustöðvar fyrir dróna á hálendi Íslands sem nýta sólarsellur og búnaðinn sem þyrfti fyrir slíka stöð. Einnig eru skoðaðir drónar sem væru hentugir í það verkefni og tekið svo dæmi um stöð og útfrá því er skoðuð orkunotkun og orkuframleiðsla stöðvarinnar. Að nýta sólarsellur í sjálfvirkar hleðslustöðvar dróna í óbyggðum virðist vera fræðilega fýsilegur kostur miðað við gefnar forsendur. En helstu áskoranir sem þyrfti að takast á við eru áhrif hitastigs á veturnar á rafhlöðurnar, snjóhula á sólarsellum og hversu breytileg útgeislun sólarinnar er eftir mánuðum.