Vegferð

Abstract

Langur og hlykkjóttur vegurinn eftir Þyrilsnesi verður að táknmynd fyrir vegferð einstaklinga með fíknivanda á leið sinni í átt að bata. Líkt og æðarfuglinn, sem staldrar stutt við en finnur þrátt fyrir það öryggið í einangrun nessins til að finna ungum sínum farveg inn í lífið, gefst einstaklingum í bataferli kostur á að dvelja þar um stund, og að finna innra jafnvægi til að takast á við daglegt líf í samspili við náttúruna. Á þessum forsendum byggist samfélagið upp og hreiðrar um sig í landslaginu á enda nessins með rýmum sem bjóða upp á öryggi og kyrrð.

The long and winding road in Þyrilsnes becomes a symbol for the journey that individuals struggling with drug addiction take on their way to recovery. Just like the bird Eider, that only stops by for a moment but nevertheless finds the security in the isolation of the headland for its offspring to find their footing in life, individuals in recovery can nest there for a while, and find inner balance to cope with daily life in interaction with nature. The society is built up on these premises and nestles in the landscape at the headland’s end, offering personal and peaceful spaces.