Sjónarhorn

Abstract

Í ritgerðinni er list höfundar greind út frá hugmyndum um absúrdisma. Til dýpkunar og skýringa er fjallað um absúrdisma eins hann birtist í verkum Albert Camus og Sören Kirkegaard, um greiningar Martin Esslin á absúrdisma eins og hann hefur komið fram innan veggja leikhússins, um absúrdisma í íslenskum rauveruleika, sem og um absúrdisma eins og hann hefur birst í myndlist. Auk þess er fjallað um hendinguna sem vinnuaðferð og listform, með tilliti til tengsla hendingarinnar við absúrdisma. Verk samtímalistamannana Elmgreen og Dragset, sem og Ragnars Kjartanssonar eru skoðuð í samhengi við list höfundar og greind út frá sameiginlegu stefi absúrdismans. Absúrdismi fjallar um heiminn eins og hann birtist þegar rök duga ekki til útskýringa á spurningum er hann varða. Absúrdismi er því hugmyndafræðilega skyldur listinni sem mótsögn við rökfræði og vísindalega hugsun. Í absúrd aðstæðum finnur maðurinn hljóm til sköpunar. Með því að beita aðferðum absúrdismans vonast ég til þess að verk mín gefi sýningargestum færi á að sjá heiminn frá víðara sjónarhorni. Með því geri ég tilraun til þess að gera hversdaginn sýnilegri og opna möguleika á nýjum tilfinningum, hugsunum, skynjun og/eða tengslum sýningargesta við umheiminn.

In this thesis, the author's art will be analysed based on ideas about absurdism. To support the analysis and provide additional context the works of Albert Camus and Sören Kirkegaard, and Martin Esslin's analysis of absurdism as it has emerged within the walls of the theatre will be discussed. Additionally, absurdism in Icelandic reality and how it has appeared within the fine arts will be explored. Furthermore, chance will be discussed as a working method and art form looking at the connection between chance and absurdism. The works of contemporary artists Elmgreen and Dragset, as well as Ragnar Kjartansson, will be examined in the context of my own art and analysed based on the common theme of absurdism. Absurdism deals with the world as it appears when arguments are insufficient to explain the world's questions. Absurdism is therefore ideologically related to art as a contradiction to logic and scientific thought. In an absurd situation, man finds a place for creation. Chance has been used as a tool to evoke feelings of absurdism. My work has repeatedly reflected the main elements of the absurd. By applying the methods of absurdism, I hope that my work will allow viewers to see the world from a broader perspective. I do so by making the mundane world and the structure we have built around it more visible, in the hope of evoking new feelings, thoughts, perceptions, and/or connections between the viewers and the outside world.