Creating a matrix to analyze the environmental benefits of greening strategies. A review of green roofs, green walls, street trees, and urban parks in urban areas

Abstract

Urbanization has massively changed how a number of systems function, increasing the solar radiation absorbed into the environment, decreasing the amount of water in the environment, and reducing habitat for species. As urban areas are projected to continue growing through the mid-century and climate change worsens, it is important to implement strategies capable of mitigating the harm of urban areas as well as adapting to the changing climate. One of the greatest shifts from natural landscapes to an urban one was the removal of vegetation; therefore, increasing vegetation may provide solutions to some of these urban ills. This paper focuses on aggregating and reviewing literature on four urban greening methods: green walls and roofs, urban parks, and street trees. Each of these methods provides its own benefits that can mitigate carbon emissions and pollutants, while also increasing the resilience of urban areas and adapting to the climate. There are several papers that review these benefits for each method independently, and some that review two methods, but the present paper reviews all four methods and places the benefits on a matrix for comprehensive understanding of what benefits have been identified in the research. The findings point to strong possibilities for many of the methods, but there are significant gaps in the research, both related to what benefits have been well-studied and also in what climates the benefits have been identified. Even with these mixed findings, greening represents a way forward for urban areas to combat the negative effects of urbanization and climate change.

Þéttbýlismyndun hefur haft mikil áhrif á vistkerfi jarðar, slík myndun gleypir enn frekari sólargeislun, veldur þurrkum, ásamt því að takmarka búsvæði annara tegunda. Spár sýna að þéttbýlismyndun haldi áfram að aukast næstu áratugi, á sama tíma og loftlagsbreytingar versna. Þá er mikilvægt að framkvæmdaráætlanir séu innleiddar sem geta mögulega dregið úr skaða þéttbýlissvæða ásamt því að aðlaga slík svæði að breyttu loftslagi. Ein allra stærsta umbreytingin frá náttúrulegu landslagi yfir í þéttbýli var brottnám gróðurs og því er viðeigandi að aukin gróðursetning í þéttbýli sé ein af grundvallarlausnum þegar kemur að vandamálum þéttbýlismyndunar. Í þessari ritgerð er lögð áhersla á að safna saman og endurskoða rannsóknir um aðferðir við gróðursetningu í borgarlandslagi; græna veggi og þök, borgargarða og götutré. Hver þessara aðferða hefur sína kosti sem geta dregið úr kolefnislosun og mengun ásamt því að auka seiglu borgarlandslagsins þegar kemur að því að aðlagast loftslaginu. Til eru þónokkrar rannsóknir sem skoða áhrifin við eina af þessum aðferðum, nokkrar sem rannsaka tvær aðferðir samhliða en í þessari ritgerð er farið yfir allar aðferðirnar og kostir þeirra skoðaðir með það að leiðarljósi að fá fram alhliða greiningu af því hvaða ávinning þessar aðferðir geta haft í för með sér. Niðurstöður benda til þess að miklir jákvæðir möguleikar fylgja flestum aðferðanna. Þó vantar að rannsaka gróðursetningaraðferðir í þéttbýli enn frekar og er mörgum spurningum enn ósvarað til dæmis varðandi það hvernig ólíkt loftslag getur haft áhrif. Þrátt fyrir þær niðurstöður er það augljóst að gróðursetning í þéttbýli er mikilvæg leið til þess að berjast gegn neikvæðum áhrifum þéttbýlismyndunar og loftlagsbreytinga.