Medication-induced delirium in patients with and without dementia: A systematic review of international guidelines

Abstract

Introduction: The median age of populations worldwide continues to rise, leading to an increase in older adults with multimorbidity and associated polypharmacy. Delirium is a condition characterised by acute confusion with systemic causes and can have severe short-term and long-term health consequences for patients' recovery prospects and longevity. Dementia is a decline in cognitive function. This systematic review aimed to provide a list of medications that cause delirium and therapeutic alternatives.Methods: The protocol for this systematic review was developed according to the PRISMA-P statement and registered with PROSPERO. A comprehensive search was conducted in three electronic databases and 96 relevant neurological or medical organisations' websites. The inclusion criteria required that guidelines be written in English or Icelandic and relevant for adults aged 18 years or older. The quality of the included guidelines was evaluated using the AGREE II tool. Data were synthesised narratively and presented in tables and figures. Results: 143 guidelines were obtained. 38 guidelines were included in the data extraction. Psychoactive medications and sedatives were identified as the most common medications that may cause delirium. Additionally, 28 other medication classes were identified as posing a risk for causing delirium. The study added multiple medications to an existing guideline. In patients with dementia, 10 guidelines reported medications that may cause delirium, including Aminophylline, a respiratory drug.Discussion: The study's results highlight the importance of considering the risk of medication-induced delirium in older adults, especially those with pre-existing cognitive impairment or other risk factors. The findings are consistent with previous research that has shown that psychoactive medications and sedatives are the most common medications associated with delirium. Conclusion: This systematic review provides a comprehensive summary of medication classes that may induce delirium, emphasising the need for careful evaluation of medication risks and benefits in both dementia and non-dementia patients.

Inngangur: Meðalaldur heimsbúa fer hækkandi sem leiðir til fjölgunar á eldri einstaklingum með fjölveikindi og tilheyrandi fjöllyfjanotkun. Órað er ástand sem einkennist af bráðum ruglingi við margvísilegar orsakir og getur það haft alvarlegar heilsufarslegar afleiðingar til skemmri og lengri tíma fyrir batahorfur og langlífi sjúklinga. Heilabilun er hnignun á vitrænni starfsemi. Markmið yfirferðarinnar var að útvega lista yfir lyf sem hafa hættu á að framkalla óráð og meðferðarúrræði.Aðferðir: Aðferðarlýsing fyrir þessa yfirferð var þróuð samkvæmt PRISMA-P staðhæfingu og skráð hjá PROSPERO. Alhiliða leit var gerð í þremur rafrænum gagnagrunnum og 96 vefsíðum tauga- eða læknastofnanna. Skilyrði var að leiðbeiningarnar væru skrifaðar á ensku eða íslensku og ættu við einstaklinga 18 ára eða eldri. Gæði leiðbeininganna voru metin með því að nota AGREE II sniðmat. Gögnin voru sett fram í frásögn, töflum og myndum.Niðurstöður: 143 leiðbeiningar fengust eftir leit. 38 leiðbeiningar voru teknar með í gagnaútdráttinn. Geðlyf og róandi lyf voru auðkennd sem algengustu lyfin sem geta valdið óráði. Að auki voru 28 aðrir lyfjaflokkar auðkenndir sem hættu á að valda óráði. Rannsóknin bætti mörgum lyfjum við núverandi leiðbeiningar. Hjá sjúklingum með heilabilun greindu 10 leiðbeiningar frá lyfjum sem geta valdið óráði, þar á meðal Aminophylline, berkjuvíkkandi innöndunarlyf.Umræða: Niðurstöður rannsóknarinnar undirstrikar mikilvægi þess að huga að hættu á óráði af völdum lyfja hjá eldri fullorðnum, sérstaklega þeim sem eru með vitræna skerðingu eða aðra áhættuþætti. Niðurstöðurnar eru í samræmi við fyrri rannsóknir sem hafa sýnt að geðlyf og róandi lyf eru algengustu lyfin sem tengjast óráði.Ályktun: Þessi kerfisbundna yfirferð veitir yfirgripsmikla samantekt á lyfjaflokkum sem geta valdið óráði, þar sem lögð er áhersla á nauðsyn á nákvæmu mati á áhættu og ávinningi lyfja bæði hjá sjúklingum með heilabilun og sjúklingum sem eru ekki með heilabilun.