Identification of parasites in haddock (Melanogrammus aeglefinus) for use in stock discrimination

Abstract

Frá því að fyrsta árángursríka tilraunin til þess að nota sníkjudýr sem líffræðilegar merkingar fiska var framkvæmd árið 1939 hefur faginu oxið fiskur um hrygg svo nú eru slíkar merkingar fiska reglulega nýttar til þess að greina á milli stofna. Rannsóknir í evrópskri lögsögu Norður-Atlantshafsins hafa sýnt fram á árangur þess að greina stofna síldar, kolmunna, þorsks, hrossamakríls, skeggþorsks, lýsu, ýsu og makríls með notkun ólíkra sníkjudýra sem henta tegundum þeirra og slóðum. Áður fyrr leiddi skortur á aðgegni að sameindabúnaði til falskra jákvæðra niðurstaðna við aðgreiningu torræðra tegunda í birtum rannsóknum en með auknu aðgengi að slíkum búnaði er vandamálið nú á undanhaldi. Rannsóknir á sníkjudýrum á Íslandsmiðum eru takmarkaðar og skráning þeirra nánast engin. Margar tegundir sem teljast mikilvægar í viðskiptalegu tilliti hafa verið vanræktar í þessum efnum, þar á meðal ýsa (Melanogrammus aeglefinus) sem hefur þriðja stærsta leyfilegan heildarafla á Íslandsmiðum samkvæmt ráðleggingum Hafrannsóknarstofnunar 2022/2023. Þrátt fyrir viðskiptalegt mikilvægi ýsu eru rannsóknir á stofngerðum hennar ekki nægilegar. Í opinberum gögnum Hafrannsóknarstofnunar er þannig tekið fram að „upplýsingar um stofngerð ýsu við landið eru af skornum skammti“. Í þessari rannsókn var sjónum beint að líffélögum sníkjudýra á tveimur slóðum við Íslandsmið í von um að varpa nýju ljósi á fyrirliggjandi stofngerðir og leggja grunn að heildstæðari skráningu sníkjudýra sem finnast í ýsustofnum á Íslandsmiðum. Ein tegund flatorma sem ekki hefur áður verið skrásett í ýsu var staðfest.

Since the first successful experiment with using parasites as biological tags in 1939 the field has advanced to a level where it is now a common practice in stock discrimination. Studies on the European side of the North Atlantic have already had successes in the identification of stocks of herring, blue whiting, cod, horse mackerel, pout, whiting, haddock, horse mackerel and mackerel using a variety of parasites suitable for each locality and species. In the past the lack of access to molecular tools to distinguish between cryptic species has led to false positives in published research but with these tools at our fingertips this is a diminishing problem. The research on parasites in Icelandic waters has been minimal and inventories on them practically non-existent. Many commercially important species have been neglected in these matters including haddock (Melanogrammus aeglefinus), that ranks third highest in the list of total allowed catch in Icelandic waters according to the 2022/2023 MFRI recommendations. Despite haddocks commercial important the research on their stock structure is lackluster with the official MFRI documents stating that “information about stock structure (metapopulation) of haddock in Icelandic waters is limited”. This research examined the parasite communities of the North- and South of Iceland in attempts to shed a new light on the existing stock structure and lay the groundwork for a more comprehensive list of parasites of haddock in Icelandic waters. One species of trematodes not yet documented in haddock was confirmed.