Örugg borg fyrir öll: Draumsýn eða raunhæfur möguleiki?

Abstract

Borgir ættu að vera öruggt rými fyrir öll; óháð kyni, kynhneigð, uppruna eða búsetu. Hingað til hafa fyrst og fremst karlar stjórnað hönnun og skipulagi borga. Til að tryggja að borgir séu örugg rými verður að taka mið af þörfum ólíkra samfélagshópa, rýna í upplifanir þeirra af borgarumhverfinu og líta á borgina frá þeirra sjónarhorni. Femínískar aðferðir eru líklegar til að tryggja aðgengi kvenna, og annarra viðkvæmra hópa, að þátttöku í hönnun og skipulagi borga. Í þessari rannsókn er upplifun kvenna af borgarumhverfinu könnuð frá ólíkum hliðum. Rýnt er í áhrif hönnunar og skipulags borga á íbúa og daglegt líf þeirra. Markmið rannsóknarinnar er að skoða einkenni borgarumhverfis samtímans með tilliti til þarfa og upplifana kvenna en hugmyndum um leiðir til umbóta á borgarumhverfinu er einnig velt upp. Notast var við eigindlegar rannsóknaraðferðir; rýnihópaviðtal um aðstæður kvenna í Reykjavík með hópi ungra kvenna, vettvangsathugun í miðbæ Reykjavíkur og viðtal við deildarstjóra borgarhönnunar hjá Reykjavíkurborg. Niðurstöður sýna fram á að aðstæður í hinu byggða umhverfi geta stuðlað að, eða dregið úr, því að konur upplifi sig öruggar í Reykjavík.

Cities should be a safe space for all; regardless of their gender, sexuality, origin or residence. Historically, men have primarily been in charge of the design and planning of cities. The needs of different groups of society need to be taken into consideration when designing and planning cities, in order to make cities inclusive and provide a safe space for all. Feminist methods are likely to ensure the access of women, and other vulnerable groups, to participation in planning and design of cities. In this study the experiences of women in a city environment are examined from different viewpoints. The effect of the design and planning of cities on citizens and their daily life is studied. The aim of the study is to look at the characteristics of today‘s city environment and consider the needs and experiences of women in it. Ideas on how to improve are also discussed. Diverse qualitative methods were used in order to get a multifolded view on this discussion, these were a focus group interview with a group of young women about the conditions for women in Reykjavík, a field research conducted in the center of Reykjavík and an interview with the head of urban design in the City of Reykjavík. The results showed that conditions in the built environment can decrease or increase women‘s feelings of safety in Reykavík.