Self-esteem as a mediator of the effects of parental involvement on anxiety and depression

Abstract

Adolescents are experiencing increasing rates of anxiety and depression, and the prevention of these mental health concerns can be supported by the important role of parents. The study aimed to investigate the relationship between anxiety and depression levels in adolescents and variables such as parental support, rule setting, and time spent with family, using self-esteem as a mediator. A total of 2000 tenth-grade lower secondary students received a questionnaire designed by the Icelandic Centre for Social Research and Analysis, which included questions about parental support, rule setting, time spent with parents, and their self-esteem, as well as anxiety and depression symptoms. Correlation analysis and a mediation model were used to analyze the data. The results indicated that parental support and time spent with parents affected anxiety and depression. Rule setting did not have an effect. When self-esteem was added as a mediator, the effect increased significantly. This suggested that self-esteem increased when adolescents got enough support and spent enough time with their parents, which in turn decreased anxiety and depression levels. The study's findings have implications for adolescent mental health, highlighting the importance of implementing interventions that focus on parent and child interaction as well as improving children's self-esteem.

Kvíði og þunglyndi er á mikilli uppleið meðal ungmenna og gegna foreldrar því mikilvæga hlutverki að fyrirbyggja frekari vanlíðan. Tilgangur rannsóknarinnar var að kanna tengsl kvíða og þunglyndi við þætti sem tengjast sambandi foreldra við ungmenni, til að mynda stuðningur foreldra, tími sem er varður með ungmennum og reglur sem foreldrar setja fyrir börnin sín. Þar að auki, var skoðað miðlandi áhrif sjálfsálits á samband þátttöku foreldra við kvíða og þunglyndi. Úrtakið sem var notað innihélt 2000 þátttakendur í 10. bekk í grunnskóla. Þátttakendur fengu spurningakönnun senda frá Rannsókn og greiningu sem innihélt m.a. spurningar um stuðning foreldra, reglusetningu, samverustund með foreldrum, auk spurninga um sjálfsálit, sem og kvíða og þunglyndis einkenni. Notast var við aðhvarfsgreiningu með áherslu á miðlunaráhrif og fylgnigreiningu til að greina gögnin. Niðurstöður gáfu til kynna að stuðningur foreldra og samverustundir með foreldrum höfðu áhrif á kvíða og þunglyndi en reglusetning hafði enginn áhrif. Þegar að sjálfsáliti var bætt inn í greininguna sem miðlunarbreytu, jukust áhrifin til muna. Þetta gaf til kynna að þegar ungmenni fengu stuðning og vörðu tíma með foreldrum sínum hafði það góð áhrif á sjálfsálit þeirra, sem þar af leiðandi var fyrirbyggjandi fyrir kvíða og þunglyndiseinkenni. Rannsóknin varpar ljósi á mikilvægi sjálfsálits og heilbrigðra samskipta við foreldra sem forvörn við kvíða og þunglyndi.