Way down we dive : dive behavior of northern bottlenose whales (Hyperoodon ampullatus) in the Northeast Atlantic

Abstract

Despite being the most abundant beaked whales in the Arctic and subarctic, understanding of the behavior of northern bottlenose whales (NBWs), especially in the Northeast Atlantic, is limited. To assess impacts of growing anthropogenic influence on the fragile Arctic ecosystem, collection of baseline knowledge of the undisturbed behavior of its species is essential. This research project described the dive behavior of NBWs over a longer time scale than previously available and investigated which environmental covariates influenced different aspects of diving. Dive records from 12 LIMPET satellite tags deployed off Jan Mayen during the summers of 2014, 2015 and 2016 were analyzed. Deployment durations ranged from 14 h to 41.9 days. The tagged NBWs showed extraordinary dive capabilities conducting species record dives in terms of both dive depth (2288 m) and duration (173 min) for behavior in a presumed undisturbed context (without experimental sonar exposure). Their dive behavior can be described as bimodal, as often observed in beaked whales, with a typical dive cycle consisting of a long/deep dive followed by a series of short/shallow dives. The tagged NBWs regularly preformed deep dives, and therefore likely foraged, throughout their tracked movements (ranging from Jan Mayen, Norway to Azores, Portugal in the case of two whales). Generalized linear mixed models (GLMMs) revealed that the maximum dive depth of both long/deep dives and short/shallow dives was most affected by seafloor depth and slope. The whales were predicted to have shorter surface durations and make deeper short/shallow dives during high sun altitudes. Salinity, sea surface temperature and temperature at maximum dive depth also influenced some of the dive variables. These findings provide a baseline for environmental managers and policy makers to assess the status of NBWs under increasing anthropogenic influences and pressures caused by a changing marine ecosystem. However, this study also highlights the lack of knowledge and uncertainty surrounding NBWs in the Northeast Atlantic and calls for an increase in monitoring efforts for NBWs.

Þrátt fyrir að vera algengustu svínhvalir á norðurslóðum og lágheimskautasvæði, þá er takmarkaður skilningur á atferli andarnefja (NBW), sérstaklega í Norðaustur-Atlantshafi. Til að meta áhrif af vaxandi áhrifum manna á viðkvæm vistkerfi norðurslóða, er söfnun á grunnþekkingu á óröskuðu atferli á tegunda svæðisins nauðsynleg. Þetta rannsóknarverkefni lýsti köfunaratferlinu hjá andarnefjum (NBW) yfir lengri tímakvarða en áður var fáanlegur og rannsakaði hvaða umhverfisskýribreytur hefðu áhrif á mismunandi þætti köfunar. Köfunargögn frá 12 LIMPET gervihnattarsendum sem komið var í notkun utan við Jan Mayen sumrin 2014, 2015 og 2016 voru greind. Notkunartíminn var á bilinu frá 14 klst. til 41,9 dagar. Andarnefjur (NBW) sýndu stórkostlega köfunargetu og settu tegundarmet í köfunum bæði hvað varðar köfunardýpt (2288 m) og lengd köfunar (173 mín.) atferlis í ætluðu óröskuðu samhengi (án útsetningar fyrir tilraunaómsjá). Köfunaratferli þeirra má lýsa sem tvíkryppudreifingu, eins og oft sést hjá svínhvölum, með dæmigerðri köfunarlotu sem samanstendur af langri/djúpri köfun sem fylgt er eftir með röð af stuttri/grunnri köfun. Andarnefjur (NBW) með senda fóru reglulega í djúpar kafanir, og voru því líklega í fæðuöflun, á allri sinni röktu hreyfingu (sem spannaði frá Jan Mayen, Noregi til Asóreyja, Portúgal í tilviki tveggja hvala). Almenn línuleg blönduð líkön (GLMM) leiddu í ljós að hámarks köfunardýpt bæði lang/djúp kafana og stutt/grunn kafana varð fyrir mestum áhrifum af sjávarbotnsdýpi og -halla. Því var spáð að hvalirnir myndu hafa styttri endingu á yfirborði og fara í dýpri stutt/grunn kafanir þegar sól er hæst á lofti. Selta, yfirborðshitastig sjávar og hitastig á hámarks köfunardýpi höfðu einnig áhrif á sumar af köfunarbreytunum. Þessar niðurstöður veita grunn fyrir umhverfis stjórnendur og stefnumótendur að meta ástand andarnefja (NBW) undir vaxandi áhrifum manna og álags sem breytingar á sjávarvistkerfi valda. Engu að síður leggur þessi rannsókn áherslu á skortinn á þekkingu og óvissu í kringum andarnefjur (NBW) í Norðaustur-Atlantshafi og kallar eftir auknu vöktunarátaki fyrir andarnefjur (NBW).