Well-being of athletes in Northern Iceland : the role of generic and sport-specific factors

Abstract

Bakgrunnur: Andleg heilsa skiptist í tvo flokka, andleg vanlíðan og vellíðan. Þrátt fyrir að rannsóknir á andlegri heilsu hafa aukist á sviði íþrótta, hefur einbeiting flestra rannsókna verið á andlega vanlíðan (t.d. einkenni þunglyndis og kvíða) og mun færri rannsóknir hafa skoðað vellíðan. Markmið: Markmið ritgerðarinnar var að kanna hvaða lýðfræðilegu þættir (aldur, kyn), íþrótta tengdir þættir (meiðsli/samband við yfirþjálfara) og þættir andlegrar vanlíðan (einkenni þunglyndis og kvíða) spá best fyrir vellíðan í úrtaki af íþróttafólki á norðaustur Íslandi. Aðferðir: Alls tóku 84 einstaklingar þátt í rannsókninni (57,1% karlkyns, 42,9% kvenkyns) og meðaldur þátttakenda var 22,89 ára (sd=5,02). Spurningakönnun frá Alþjóðaheilbrigðismálastofnunni sem mælir vellíðan (WHO-5) var notuð til að meta vellíðan. Þá var notast við spurningalista sem mælir einkenni þunglyndis (PHQ-9) og einkenni kvíða (GAD-7). Niðurstöður: Margþátta aðhvarfsgreining sýndi að andleg vanlíðan (einkenni þunglyndis og kvíða) hafði tölfræðilega marktæka spá fyrir vellíðan en aðrir þættir spáðu ekki marktækt fyrir vellíðan. Umræður: Þær rannsóknir sem framkvæmdar hafa verið á sviði vellíðans og einkenni þunglyndis og kvíða meðal íþróttafólks hafa sýnt fram á að einkenni þunglyndis og kvíða eru spábreytur fyrir vellíðan. Þetta samband var skoðað í þessari ritgerð og var það staðfest og því í samræmi við eldri rannsóknir. Lokaorð: Niðurstöðurnar benda til þess að lýðfræðilegir þættir (aldur og kyn) og íþrótta tengdir þættir (meiðsli og samband við þjálfara) voru ekki tölfræðilega marktækar spábreytur fyrir vellíðan fyrir íþróttafólk á norðaustur Íslandi. Þættir andlegrar vanlíðan (þunglyndis- og kvíðaeinkenni) eru tölfræðilegar marktækar spábreytur fyrir vellíðan á meðal íþróttafólks á norðaustur Íslandi.

Background: Mental health is divided into two aspects, mental ill-health and well-being. While mental health studies have increased for the field of sports, the rising focus has been on studying mental ill-health (for example symptoms of depression and symptoms of anxiety) and fewer studies have looked into well-being. Aims: That is why the aim was to explore which demographic (age, gender), sport-specific (injury status/head coach relationship), and mental ill-health (depressive symptoms and symptoms of anxiety) factors best predicted for well-being in a sample of athletes in northeastern Iceland. Methods: In total, 84 athletes participated in the study (57.1% men and 42.9% women, mean age was 22.89 (sd=5.02)). A scale from the World Health Organization that measures well-being (WHO-5) was used to assess the level of well-being. The Patient Health Questionnaire (PHQ-9) was used to assess depressive symptoms and General Anxiety Disorder-7 (GAD-7) was used to assess symptoms of anxiety. Results: A multiple regression showed statistically significant prediction for mental ill-health factors (depressive symptoms and symptoms of anxiety). Other factors did not predict well-being scores. Discussion: Recent studies on well-being and symptoms of depression and anxiety have shown that there is a relationship found where the symptoms affect well-being. This study also analyzed this relationship, and the results conform to contemporary research. Conclusion: The results indicate that demographic (age and gender) and sport—specific (injury status and head coach satisfaction) predictors are non-significant predictors for well-being of athletes in northeastern Iceland. Mental ill-health symptoms (depressive- and anxiety symptoms) are statistically significant predictors of well-being in athletes in northeastern Iceland.