Structural violence in the Luxembourgish school system: anthropological perspectives

Abstract

Violence against children is a serious problem that knows no geographic boundaries and occurs in all settings, including educational institutions. The main objective of this study was to shed light on the different forms of violence students are subjected to by teachers in the Luxembourg school system. Furthermore, this study examined how this violence is part of the cultural norms and values accepted as normative in Luxembourgish society. This study is based on a qualitative research method in which in-depth interviews were conducted with former students and their parents. The manifestations of this violence were examined based on Johan Galtung’s theory of structural violence and further supported with an anthropological approach and perspective. Results show that students were subjected to various forms of psychological and physical violence by their teachers. Moreover, the violence was systematically perpetuated by teachers and school officials who downplayed parents’ complaints and normalised the violence through silence.Ofbeldi gegn börnum er alvarlegt vandamál sem á sér engar landfræðilegar takmarkanir og gerist innan allra aðstæðna, þar með talið menntastofnanna. Megin markmið þessarar ritgerðar er að varpa ljósi á mismunandi tegundir ofbeldis sem nemendur verða fyrir af hálfu kennara í Lúxemborgíska skólakerfinu. Greiningarleg nálgun mín er staðsett í mannfræði ofbeldis, ásamt vísun í áhrifamikið fræðafólk á því sviði. Skoðað er hvernig þessi ofbeldisfulla hegðun er hluti af menningarlegum viðmiðum og gildum innan menntakerfisins og þar af leiðandi almennt samþykkt í Lúxemborgísku samfélagi. Ritgerðin byggir á eigindlegri rannsóknaraðferð þar sem djúpviðtöl voru tekin við fyrrum nemendur og foreldra þeirra, umboðsmann barna og starfandi kennara í einum af framhaldskólum Lúxemborgar. Í niðurstöðum er einnig stuðst við opinber gögn og stefnumótandi rannsóknir, ásamt reynslu minni sem foreldri barna sem upplifðu þetta menntakerfi. Byrtingarmyndir ofbeldisins eru skoðaðar út frá kenningu Johan Galtungs um kerfisbundið ofbeldi sem getur verið áhrifamikil í mannfræði ofbeldis. Í niðurstöðunum kemur fram að nemendur voru beittir ýmiss konar ofbeldi, bæði andlegu og líkamlegu af hálfu kennara og skólayfirvalda sem birtist meðal annars í höfnun og hlutgervingu. Í viðleitni sinni til að stöðva ofbeldið gegn börnum sínum voru foreldrar einnig beittir ofbeldi af kennurum og yfirvöldum sem gerðu lítið úr eða hunsuðu kvartanir þeirra með því að þagga þær niður. Niðurstöðurnar sýna ennfremur að ofbeldið er kerfislægt og viðhaldið með þöggun sem er normalíseruð í Lúxemborgísku menntakerfi, en frekari rannsóknir eru nauðsynlegar til að varpa ljósi á þessar tegundir ofbeldis.