Meðalgönguaðild samkvæmt 20. gr. laga um meðferð einkamála nr. 91/1991

Abstract

Í 20. gr. eml. er að finna heimild til handa þriðja manni til þess að ganga inn í dómsmál annarra. Meginskilyrði fyrir því að þriðji maður geti nýtt sér þessa heimild er að úrslit máls skipti hann máli að lögum. Ákvæðið hljóðar svo: Þriðja manni er heimilt að ganga inn í mál annarra ef úrslit þess skipta hann máli að lögum. Skal hann þá stefna báðum eða öllum upphaflegu aðilunum og gera kröfu um að honum verði leyfð meðalgangan og dæmt sakarefnið eða dómur annars felldur þannig að réttur hans verði verndaður. Þá reglu sem finna má í 20. gr. eml. er efnislega sú sama og var í 50. gr. eldri laga um meðferð einkamála í héraði nr. 85/1936. Í frumvarpi því sem varð að lögum nr. 85/1936 kemur fram að tvö tilvik meðalgöngu geta komið til. Annars vegar aðalmeðalganga og hins vegar aukameðalganga. Í aðalmeðalgöngu felst að sá sem gengur inn í mál með slíkum hætti gerir kröfu um að fá ákveðna hagsmuni dæmda sér sjálfum. Þegar um aukameðalgöngu er að ræða tekur þriðji maður undir kröfur annars hvors upphaflega aðila í því skyni að réttur hans verði verndaður.