Miskabætur samkvæmt 2. mgr. 26. gr. skaðabótalaga. Einskorðast ákvæðið við maka, börn eða foreldra?

Abstract

Umfjöllun ritgerðarinnar beinist að 2. mgr. 26. gr. skaðabótalaga nr. 50/1993. Farið verður farið yfir hvað átt er við með ófjárhagslegu tjóni og gerð verður grein fyrir muninum á fjártjóni og miska og skoðað eftir hvaða mælikvörðum er farið þegar slík tjón eru bætt. Einnig verður minnst á hvaða önnur ákvæði í skbl. heimila bætur fyrir miska og farið yfir tilganginn og rökin að baki miskabótum. Meginefni ritgerðarinnar fjallar um þau skilyrði sem 2. mgr. 26. gr. setur því að dæmdar verði miskabætur og rakið verður hvað liggja þarf fyrir við sönnun á saknæmi og hver ber sönnunarbyrðina fyrir því. Farið verður yfir hverjir falla nákvæmlega undir orðin maki, börn og foreldarar sem tilgreindir eru í ákvæðinu. Að lokum verður fjallað um hvort hægt sé að skýra ákvæðið svo rúmt að það nái til fleiri aðila, eins og til þess sem verður vitni að dauða annars manns.