Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/47665
Þessi ritgerð skoðar ítarlega áhrif mismunandi aðferða við endurskipulagningu eignasafna og ber saman árangur þeirra við stöður þar sem engin endurskipulagning er framkvæmd. Aðalmarkmið ritgerðarinnar er að kanna hvort virk endurskipulagning eignasafna geti leitt til hærri ávöxtunar eða minnkað áhættu í samanburði við það sem óvirkar fjárfestingarleiðir bjóða upp á. Til að framkvæma þessa rannsókn voru notuð söguleg gögn af íslenskum hlutabréfamörkuðum.
Í niðurstöðum er varpað ljósi á að þrátt fyrir að stöðugt jafnvægi í eignasafni sé hentugt fyrir fjárfesta sem ætla sér að halda áhættu í lágmarki og stefna að langtímamarkmiðum, þá getur markviss og vel ígrunduð endurskipulagning, undir réttum kringumstæðum, boðið upp á talsverða kosti. Þetta á sérstaklega við um fjárfesta sem eru að leita að leiðum til að hámarka ávöxtun sína og stjórna áhættu á skilvirkari hátt. Niðurstöður ritgerðinnar bendir til þess að vel skipulagðar og tíðar endurskipulagnir eignasafna geta stuðlað að betri nýtingu fjárfestingatækifæra og dregið úr áhættu með því að aðlaga safnið að breytilegum markaðsaðstæðum.
Ályktunin er sú að fjárfestar ættu að íhuga endurskipulagningu eignasafna sem hluta af heildstæðri fjárfestingarstefnu, sérstaklega í óstöðugu efnahagslegu umhverfi þar sem markaðsþróun getur breytt forsendum fyrir fjárfestingum hratt. Þessi ritgerð veitir því mikilvægt framlag til skilnings á hvernig best sé að nýta endurskipulagningu eignasafna til að ná fram þeim fjárfestingarmarkmiðum sem einstakir fjárfestar og fjárfestingarsjóðir hafa sett sér.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
MSc_Ritgerð-9.pdf | 2,96 MB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |