Veljo Tormis : úrvinnsla á hefðinni

Abstract

Í ritgerðinni er skoðað hvernig Veljo Tormis notaði þjóðlagaarf Eystrasaltslandanna í sínum eigin tónsmíðum. Farið verður stuttlega yfir ævi og nám Veljo Tormis, ástandið í heimalandinu á tímum Sovétríkjanna og ástæður þess að Tormis ákvað að nýta sér þjóðlagaarfinn í sínum tónsmíðum. Skoðaður verður uppruni regilaul Eistlendinga. Einnig verður komið að uppruna Kalevala-ljóðabálksins og áhrif útgáfu hans á finnó-úgrískar þjóðir. Skoðaðar verða mismunandi aðferðir við notkun þjóðlaga í nýjum tónsmíðum.Farið verður yfir sögu Izhora-fólksins og tekin fyrir fyrstu tvö lögin í Isuri eepos (Izhorian Epic/Söguljóð Izhora-fólksins) úr lagaflokki Forgotten Peoples (Gleymdar þjóðir), stærsta tónverki Veljo Tormis. Aðallega er stuðst við heimildir úr bók Mimi S. Diaz Ancient Song Recovered: The Life and Music of Veljo Tormis sem og greinar eftir Veljo Tormis sjálfan, Helju Tauk, Béla Bartók og fleiri.Niðurstöður sýna að Veljo Tormis náði að skapa algjörlega nýjan stíl í sinni tónsmíð ólíkan öðrum tónskáldum. Þegar lengra leið á ævi Tormis hafði hann náð að finna kjarna þjóðlaganna, bæði í stíl og formi. Jafnvel þó Tormis hafi einungis samið út frá efniviði þjóðlagsins þá náði hann að vera nútímalegur í sinni nálgun á tónsmíðina. Tormis hélt í hefðina með öndunartækni kórsins, hljómagangi og formi. Hann fór ekki klassíska evrópska leið í úrvinnslu og kórtækni.