Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/48267
Á Íslandi í dag hefur áhugi á notendamiðlægri hönnun aukist á síðastliðnum
árum. Í þessari ritgerð er rannsakað hvað felst í því að innleiða aðferðafræðina
„hönnunarhugsun“ (e. design thinking) í stofnunum og fyrirtækjum sem
skilgreinast utan hefðbundis hönnunargeira. Einnig er skoðað hvað skipar
hönnuðarhugsuð og hvaða eignleika þarf að hafa í huga við samsetningu teyma.
Rannsóknin er eigndleg rannsókn framkvæmd með viðtölum við þrjá Íslendinga
sem eiga það sameiginlegt að nota hönnunarhugsun sem leiðandi aðferðfræði á
sínum starfsvettvangi utan hönnunargeirans. Átt er við gagnrýndar annmarkanir
aðferðfræðarinnar, sérstaklega hvað varðar mælanleika ávinnings, og þær
bornar saman við niðurstöður. Niðurstöður rannsóknar sýndu að til þess að
innleiða hönnunarhugsun þarf að gefa sér tíma, bæði til að læra aðferðafræðina
sjálfa en einnig tíma til að aðlaga hana inn í vinnustaðarmenninguna. Það þarf að
skipa teymi hönnuðarhugsuða, en það eru einstaklingar sem búa yfir sérstakri
hæfni til að beita heildstæðri hugsun, hafa ríka samkennd, eru bjartsýn, opin fyrir
tilraunamennsku og geta unnið í samvinnu við aðra (Tim Brown, 2008).
Hönnuðarhugsuðir eru því ekki endilega einstaklingar sem eru menntaðir
hönnuðir, heldur eru þeir einstaklingar með opinn hug. Höfundur varpar einnig
fram þeirri kenningu að áreiðanlegur mælanleiki sé jafnvel óþarfi í
hönnunarhugsun, þar sem aðferðafræðin er byggð á fram-og-til-baka ferli sem
sér til þess að ávallt sé rými til endurbóta. Þessar niðurstöður eru mikilvægar til
að mæta ört vaxandi áhuga á aðferðafræðinni og að geta veitt innsýn í hvernig
ferli innleiðingar getur verið og hvað þarf að hafa í huga við þá innleiðingu.
In Iceland today, interest in user-centered design has increased in recent years.
This thesis investigates what is involved in implementing the methodology of
design thinking in organizations and companies, which are defined outside the
traditional design sector. It also examines what makes up a designer's mindset
and what qualities need to be considered when assembling teams. The study is a
qualitative study conducted through interviews with three Icelanders who have
in common the use of design thinking as a leading methodology in their field of
work outside of the design sector. Criticized shortcomings of the methodology,
particularly in terms of measurability of benefits, are addressed and compared
with results. The results of the study showed that in order to implement design
thinking, you need to take time, both to learn the methodology itself, but also
time to adapt it into the workplace culture. A team of design thinkers needs to be
appointed, but there are individuals who have a special ability to apply holistic
thinking, have a lot of empathy, are optimistic, open to experimentation and can
work collaboratively with others (Tim Brown, 2008). Designer thinkers are
therefore not necessarily individuals who are educated designers, but they are
subjective individuals with an open mind. The author puts forward one theory
that reliable measurability is even unnecessary in design thinking, since the
methodology is based on a back-and-forth process that ensures that there is
always room for improvement. These results are important to meet the rapidly
growing interest in the methodology and can provide insight into what the
process of implementation can be like and what needs to be considered during
that implementation.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BirgittaThRunars_BA_Lokaverk..pdf | 507,15 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |