is Íslenska en English

Lokaverkefni (Meistara)

Háskóli Íslands > Heilbrigðisvísindasvið > Meistaraprófsritgerðir - Heilbrigðisvísindasvið >

Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/49320

Titill: 
  • Titill er á ensku Use of Antipsychotics in Delirium - A pilot study to aid development of a protocol for a multinational study
  • Notkun geðrofslyfja í óráði - Forrannsókn til að undirbúa þróun á alþjóðlegri rannsókn
Námsstig: 
  • Meistara
Útdráttur: 
  • Útdráttur er á ensku

    Introduction: Delirium is a complex syndrome characterized by disturbances in cognitive function, consciousness, attention and perception, commonly observed among older hospitalised patients. Antipsychotics have been described as “the gold standard” for treating delirium, despite their potential as a risk factor for causing delirium. The lack of clear evidence translates into a paucity of clear prescribing guidance for practice. This study aims to explore the use of antipsychotics in delirium, both as a treatment and as a potential cause, by gathering insights from healthcare professionals.
    Methods: A qualitative focus group pilot study was conducted using a purposive sample of physicians, clinical pharmacists and nurses with a specialisation in geriatrics, psychiatry and intensive care medicine from Landspítali University Hospital, Iceland (n=9). Data extracted from several previous systematic reviews was collated into an antipsychotic risk stratification table for delirium in adult patients. Two focus groups were carried out to assess the applicability of information to clinical practice. An inductive thematic analysis of responses was performed.
    Results: The analysis identified four main themes: (1) Antipsychotic use in practice, (2) administration of antipsychotics, (3) statements in the table and (4) layout of the table. Focus group participants view antipsychotics as an alternative when non-pharmacological interventions are not successful or if the patient poses a danger to themselves or others. Certain antipsychotics, predominantly haloperidol, are then used to calm the patient and alleviate their symptoms. Conversely, some antipsychotics listed in the table are considered to be a risk factor for inducing delirium and should therefore be avoided. The risk stratification table was adapted according to the findings from the focus groups and a set of Delphi statements was subsequently developed to inform the protocol of a multinational study.
    Conclusion: The focus group discussions helped improve the Antipsychotic risk stratification table for delirium in adult patients. This will be used in a multinational Delphi Study to aid the development of consensus guideline to inform clinical practice.

  • Inngangur: Óráð er flókið heilkenni sem einkennist af truflun á vitrænni getu, meðvitund, athygli og skyntúlkun og sést oft á meðal eldri sjúklinga á spítalanum. Geðrofslyfjum hefur verið lýst sem „kjörlyfjameðferð“ til að meðhöndla óráð þrátt fyrir að þau séu mögulegur áhættuþáttur fyrir óráði. Vöntun er á rannsóknum sem leitt hefur til skorts á skýrum leiðbeiningum til að fylgja í klínískri þjónustu. Markmið þessarar rýnihópa rannsóknar var að skoða notkun geðrofslyfja í óráði, bæði sem meðferð og sem óráðsvaldur, með því að fá innsýn frá heilbrigðisstarfsmönnum.
    Aðferðir: Eigindleg rýnihópa forrannsókn var gerð með markmiðsúrtaki (e. purposive sample) frá læknum, klínískum lyfjafræðingum og hjúkrunarfræðingum sem sérhæfa sig í öldrunarlækningum, geðlækningum og gjörgæslulækningum á Landspítala (n=9). Gögnum sem hafði þegar verið safnað úr kerfisbundnum rannsóknum var safnað saman í áhættuflokkunartöflu um geðrofslyf í óráði hjá fullorðnum sjúklingum. Tveir rýnihópar voru haldnir til að kanna notagildi upplýsinganna og töflunnar í klínískri starfsemi.
    Niðurstöður: Greining niðurstaðanna skilgreindi fjögur megin þemu: (1) Geðrofslyfjanotkun í klínískri þjónustu, (2) lyfjagjöf geðrofslyfja, (3) fullyrðingar í töflunni og (4) uppsetning töflunnar. Þátttakendur í rýnihópunum lýsa geðrofslyfjum sem valkost þegar meðferðir sem ekki byggjast á lyfjameðferð hafa brugðist eða ef sjúklingur er hættulegur sjálfum sér eða öðrum. Ákveðin geðrofslyf, oftast halóperidól, eru þá notuð til að róa sjúklinginn og létta á einkennum hans. Hins vegar eru sum lyf í töflunni talin vera áhættuþáttur að valda óráði og ætti því að forðast þau. Áhættuflokkunartaflan var löguð í samræmi við þær upplýsingar sem komu fram í rýnihópunum og í framhaldinu voru Delfí fullyrðingar útbúnar til að nýta í fjölþjóðlega rannsókn.
    Ályktanir: Umræðurnar í rýnihópunum bættu áhættuflokkunartöfluna um geðrofslyf í óráði hjá fullorðnum sjúklingum. Niðurstöðurnar verða notaðar frekar í alþjóðlegri Delfí rannsókn sem mun nýtast í þróun á klínískum leiðbeiningum um óráð fyrir heilbrigðisstarfsmenn.

Samþykkt: 
  • 15.4.2025
URI: 
  • https://hdl.handle.net/1946/49320


Skrár
Skráarnafn Stærð AðgangurLýsingSkráartegund 
MSc thesis - KB.pdf2,77 MBLokaður til...15.04.2027HeildartextiPDF
Yfirlýsing.pdf35,83 kBLokaðurYfirlýsingPDF