Einelti meðal leikskólabarna: Rannsókn á viðhorfum leikskólakennara og leiðbeinenda

Abstract

Markmið rannsóknarinnar var að kanna viðhorf leikskólakennara og leiðbeinenda til eineltis meðal leikskólabarna. Beitt var megindlegri aðferð við rannsóknina og svöruðu 107 leikskólastarfsfólk á höfuðborgarsvæðinu rafrænni spurningakönnun. Niðurstöðurnar sýna að nær allir þátttakendur telja að einelti og eineltishegðun geti átt sér stað meðal leikskólabarna, hafi alvarlegar afleiðingar og að leikskólastarfsfólk sé fært um að greina slíka hegðun. Einnig sýndu niðurstöður að flestir þátttakendur höfðu fengið fræðslu eða þjálfun um einelti, þó var töluverður fjöldi sem sagði að langt væri um liðið síðan slík fræðsla fór fram eða mundu ekki hvenær hún fór fram síðast. Þá kom fram að efling samskipta- og félagsfærni barna, jákvæð skólamenning og gott samstarf við foreldra væru lykilatriði í forvörnum og inngripi í einelti. Nánast allir þátttakendur töldu það hlutverk sitt að koma í veg fyrir einelti og töldu mikilvægt að bregðast skjótt við ef grunur vaknar um slíkt. Þó kom fram að þörf væri á frekari fræðslu og þjálfun fyrir starfsfólk leikskóla. Rannsóknin undirstrikar mikilvægi snemmtæks inngrips og skýrra verkferla í leikskólum til að bregðast við einelti á árangursríkan hátt. Mikilvægt er að efla fræðslu, þjálfun og samvinnu milli starfsfólks leikskóla og foreldra til að berjast gegn einelti og tryggja öruggt umhverfi fyrir öll börn. Með því að styrkja þekkingu og færni leikskólakennara og leiðbeinenda er hægt að vinna að því að sporna við einelti og stuðla að betra skólaumhverfi.