Antimicrobial coatings for Silicone surfaces

Abstract

Surface modification of silicone has emerged as a promising approach to enhance the antimicrobial functionality of medical devices. This study explored chemical activation methods for silicone surfaces to improve the adhesion and efficacy of naturally derived antimicrobial coatings. While the original aim was to assess antifungal properties, the focus shifted to antibacterial activity due to logistical delays. Standard bacterial strains were used to evaluate efficacy, employing both colony-forming unit quantification and biofilm staining methods. Activation protocols enhanced surface reactivity and significantly improved the antimicrobial effects of the coatings, particularly under light exposure. One activation method yielded consistent results and enabled strong antibacterial effects, with one coating achieving nearly a 3-log reduction in S. aureus, equivalent to approximately 99.9% bacterial inhibition. Although initial results suggested one additive enhanced performance, this was later attributed to material contamination, as effects were not reproducible. The findings support the potential of silicone surface activation combined with biopolymer coatings as a platform for antimicrobial surfaces. Further studies should address coating durability, antifungal performance, and contamination-resistant testing methodologies.

Yfirborðsmeðhöndlun á sílikoni hefur reynst góð leið til að bæta örveruhamlandi eiginleika lækningatækja. Í þessari rannsókn voru skoðaðar efnafræðilegar virkjunaraðferðir fyrir sílikonyfirborð til að auka bindingu og virkni náttúrulegra örveruhamlandi húðunar. Upphaflega stóð til að kanna sveppadrepandi áhrif, en áherslan færðist yfir á bakteríudrepandi virkni vegna tafa á aðföngum. Notaðar voru stöðluð bakteríustofnar og áhrif metin með talningu örverukólonía og litun á örveruþekju. Yfirborðsvirkjun jók virkni húðunarefna verulega, sérstaklega með ljósörvun. Ein aðferð sýndi stöðuga virkni og skilaði allt að þriggja lota fækkun á S. aureus, sem samsvarar um 99,9% bælingu baktería. Þó virtist eitt aukaefni upphaflega bæta virkni, kom í ljós að sú niðurstaða stafaði af mengun í eldri efnalotu og kom þvi ekki fram við endurtekningu. Niðurstöðurnar sýna að meðhöndlun sílikonyfirborðs ásamt líffjölliðuhúðunum getur myndað árangursríkar örveruhamlandi yfirborð. Frekari rannsóknir ættu að beinast að endingu húðanna, sveppadrepandi eiginleikum og þróun aðferða til að meta mengunarþol.