Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/4975
Markmið rannsóknar var að kanna próffræðilega eiginleika inntökuprófsins Taxi-test sem notað var við val á umsækjendum í flugumferðarstjórn. Úrtakið var byggt þeim gögnum sem fundust um próftaka og voru þau misítarleg. Alls fundust gögn 223 próftaka frá árunum 1998 til 2007. Skoðað var hugsmíðaréttmæti inntökuprófsins með þáttagreiningu, N=88. Notuð var meginásagreining með hornskökkum snúningi. Kannaður var innri áreiðanleiki þátta og fylgni milli þeirra. Að síðustu var metið forspárréttmæti inntökuprófsins með frammistöðu í fyrsta réttindanámi sem viðmið, N=50. Helstu niðurstöður voru að tveir þættir eru í prófinu. Annar þeirra byggir á meginhæfileikum flugumferðarstjóra og hefur háan áreiðanleikastuðul. Hinn þátturinn byggir á bjargráðum við álagi og er áreiðanleiki hans hæpinn. Nokkuð há fylgni er á milli þáttanna. Í réttmætisrannsókninni fengust ekki marktækar niðurstöður, hvorki lokaeinkunn né þættir Taxi-testsins spáðu fyrir um frammistöðu í fyrsta réttindanámi. Samkvæmt þessum niðurstöðum er því hæpið að nota Taxi-testið sem inntökupróf í flugumferðastjórn.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Signý-Lokaútgáfa.pdf | 395,2 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |