The association between physical activity during work hours and job satisfaction and well-being

Abstract

Prior findings suggest that physical activity (PA) supports mental health and improves work-related outcomes. This study examines the effect of engaging in PA during work hours on employees’ job satisfaction (JS) and well-being (WB), the difference in JS scores between parents and non-parents, and barriers that may be affecting PA during work hours. A convenience sample of 173 office employees (117 women and 56 men) completed a standardized questionnaire measuring JS and WB, along with questions about PA engagement during work hours, barriers preventing PA engagement, and background questions. Results showed no significant differences in JS (t(112) = -0.475, p = 0.636) or WB (t(112) = 0.667, p = 0.506) between those who engaged in PA during work hours and those who did not. Parental status did not significantly moderate the relationship between PA engagement and JS. The study found that participants experienced these common barriers: workload, time management, longer workdays, feelings of guilt, work culture, and access to PA facilities. A significant association was found between experiencing at least one barrier and engaging in PA during work hours. The results highlight the importance of addressing workplace barriers to facilitate a successful implementation of PA during work hours. Keywords: Physical activity, work hours, job satisfaction, well-being, parents, barriers

Fyrri rannsóknir benda til þess að líkamleg hreyfing bætir andlega heilsu og árangur í starfi. Markmið þessarar rannsóknar var að kanna áhrif hreyfingar á vinnutíma á starfsánægju og vellíðan starfsfólks, meðaltalsmun á starfsánægju meðal foreldra og barnlausra og skoða hindranir sem geta haft áhrif á þátttöku á hreyfingu á vinnutíma. Þátttakendur voru fengnir með hentugleikaúrtaki (N=173) og störfuðu þau öll í einhvers konar skrifstofustörfum. Þau svöruðu stöðluðum spurningalistum sem mældu starfsánægju og almenna líðan, ásamt spurningum um þátttöku í hreyfingu á vinnutíma, hindranir sem koma í veg fyrir þátttöku og bakgrunnsspurningum. Niðurstöður sýndu hvorki marktækan mun á starfsánægju (t(112) = -0.475, p = 0.636) né almennri líðan (t(112) = 0.667, p = 0.506) milli þeirra sem stunduðu hreyfingu á vinnutíma og þeirra sem gerðu það ekki. Foreldrahlutverk hafði heldur ekki marktæk áhrif á sambandið milli þess að hreyfa sig á vinnutíma og starfsánægju. Margir þátttakenda upplifðu þessar algengu hindarnir: vinnuálag, lengri vinnudagar, tímaskortur, samviskubit, neikvæð vinnustaðamenning og skortur á aðstöðu til hreyfingar. Marktæk tengsl komu fram milli þess að upplifa a.m.k. eina hindrun og þess að hreyfa sig á vinnutíma. Niðurstöðurnar sýna mikilvægi þess að vinnustaðir takist á við slíkar hindranir við innleiðingu hreyfingar á vinnutíma.Lykilorð: Hreyfing, vinnutími, starfsánægja, almenn líðan, foreldrar, hindranir