Dynur

Abstract

Undir sjónum lifa enn minningar um það sem eitt sinn var. Feneyjar sökkva en menningin og sagan hverfa ekki, heldur finna sér ný heimkynni við hafið. Þar rís bygging sem lifir í samhljómi við hafið og landslagið í kring. Hún vinnur með náttúrunni en ekki gegn henni. Á súlum stendur hún, svífandi yfir ósnortnu landslagi. Stórir gluggar opnast að hafinu og hleypa sólarljósi inn, þar sem útsýnið yfir öldurnar verður hluti af upplifuninni sem heldur minningum og menningu á lífi. Fjórar kynslóðir læra að lifa með nýjum takti sjávarins, lífið hefur breyst en tengingin við sjóinn lifir enn. Fortíðin er ekki gleymd, heldur fléttuð inn í framtíðina á nýjum heimaslóðum.