Lágmarks verndarráðstafanir 18. gr. flokkunarreglugerðarinnar : hvernig uppfylla íslensk fjármálafyrirtæki skilyrði ákvæðisins?

Abstract

Í þessari ritgerð er leitað svara við því hvernig íslensk fjármálafyrirtæki geta uppfyllt lágmarks verndarráðstafanir 18. gr. flokkunarreglugerðarinnar. Fjármálakerfið og yfirfærsla þess í átt að sjálfbærum fjármálum er grundvallarliður í baráttunni við hlýnun jarðar að mati Evrópusambandsins. Flokkunarreglugerðin 2020/852 var sett á fór til að búa til ramma utan um sjálfbærar fjárfestingar. Til þess að atvinnustarfsemi teljist umhverfislega sjálfbær á grundvelli flokkunarreglugerðarinnar ber fyrirtækinu sem heldur úti starfsemina að uppfylla lágmarks verndarráðstafanir 18. gr. reglugerðarinnar. Lágmarks verndarráðstafanirnar krefja fyrirtæki að framkvæma verkferla í starfsemi sinni í samræmi við ákveðnar alþjóðlegar félagslegar meginreglur og viðmið um ábyrga stjórnarhætti. Lagt er mat á umfang og efnistök 1. mgr. 18. gr. og tenging 2. mgr. 18. gr. við varúðarmeginreglu SFDR um að valda ekki umtalsverðum skaða er gerð skil. Þá er lögð til grundvallar ráðgjöf úr skýrslu frá vettvangnum um sjálfbær fjármál til að leggja mat á hvernig skal uppfylla ákvæði 18. gr. Fjármálafyrirtæki geta uppfyllt skilyrði 18. gr. með því að (i) innleiða verkferla um kostgæfnisathuganir (e. due diligence) í samræmi við viðmið og meginreglur 1. mgr. 18. gr. reglugerðarinnar, (ii) hafa til staðar innra eftirlit og vötkun með framkvæmd verkferlanna og (iii) með því að úttektir þriðja aðila eigi sér stað. Þá skal gagnsæi höfð að leiðarljósi þegar fjármálafyrirtæki hlíta að lágmarks verndarráðstöfununum.

This thesis aims to answer how Icelandic financial undertakings can comply with the minimum safeguards set out in Art. 18 og the Taxonomy Regulation. According to the European Union, the financial system and its transition towards sustainable finance are fundamental elements in the fight against global warming. Regulation (EU) 2020/852 (the Taxonomy Regulation) was adopted in order to establish a framework for sustainable investments. For an economic activity to be considered environmentally sustainable under the Taxonomy Regulation, the undertaking carrying out the activity must comply with the minimum safeguards laid down in Article 18 of the Regulation. These minimum safeguards require undertakings to implement procedures within their operations in accordance with certain international social standards and guidelines on responsible corporate governance. This thesis assesses the scope and substance of paragraph 1 of Article 18 and explains how paragraph 2 of Article 18 links to the SFDR precautionary principle of do no significant harm. Guidance from the platform on Sustainable Finance is also relied upon to assess how Article 18 should be implemented in practice. Financial undertakings can comply with the requirements of Article 18 by (i) implementing due diligence procedures in line with the principles and standards referred to in paragraph 1 of Article 18; (ii) maintaining the internal controls and monitoring systems to ensure the effective application of such procedures, and (iii) by undergoing third-party audits. Transparency shall be the guiding principle when financial undertakings adhere to the minimum safeguards.