Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/5904
Fangaverðir svöruðu spurningalistum um sjónarmið í starfi, það er hvort þeir aðhyllist refsivistar- eða endurhæfingarsjónarmið og um viðhorf til fanga. Undanlátssemi var einnig athuguð.
Refsivistarsjónarmið aðhyllast þeir sem telja brotamenn eiga skilin makleg málagjöld. Þeir eigi að taka út sína refsingu innilokaðir. Þeir sem aðhyllast endurhæfingarsjónarmið telja fanga hafa möguleika á betrun og vert sé að leiðbeina þeim á beinu brautina. Undanlátssemi lýsir tilhneigingu fólks til að láta undan þrýstingi annarra. Helstu tilgátur voru að konur, eldri fangaverðir, þeir sem hafa háan
starfsaldur og hátt menntunarstig aðhylltust endurhæfingarsjónarmið og hefðu jákvætt viðhorf til fanga. Hér var einnig gert ráð fyrir að undanlátssemi tengdist endurhæfingarsjónarmiði og jákvæðu
viðhorfi til fanga. Helstu niðurstöður voru að allir þátttakendur aðhylltust endurhæfingarsjónarmið og viðhorf til fanga er heldur neikvætt. Sjónarmið í starfi hafði ekki tengsl við þær bakgrunnsbreytur sem hér voru kannaðar. Viðhorf til fanga hafði ekki tengsl við kyn og menntun en varð jákvæðara með auknum aldri og starfsaldri þátttakenda. Undanlátssemi hafði hvorki tengsl við
sjónarmið í starfi né viðhorf til fanga.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
BS skemman.pdf | 555.6 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |