Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: http://hdl.handle.net/1946/7267
Umræðan um einkavæðingu ríkisfyrirtækja hefur verið mikil allt frá tíunda áratug síðustu aldar, þegar einkavæðingin byrjaði af einhverju ráði á Íslandi. Mikið var fjallað um einkavæðingu á Íslandi eftir efnahagshrunið síðla árs 2008 en á íslandi hafði farið fram umfangsmikil sala ríkisfyrirtækja við lok síðustu aldar. Með þessari umræðu komst nýfrjálshyggjan á dagskrá í þjóðfélagsumræðunni. Margir töldu nýfrjálshyggjuna helstu orsök fjármálakreppunnar þar sem hún hafði verið ríkjandi hugmyndafræði á Íslandi og stórum hluta heimsins í aðdraganda kreppunnar. Víðs vegar um heiminn hafði verið fylgt aðferðum nýfrjálshyggjunnar og eiga þessar aðferðir hugmyndafræðinnar rætur að rekja til Bretlands og Bandaríkjanna. Í þessari ritgerð er sú einkavæðing sem átti sér stað á tíunda áratug síðustu aldar og byrjun 21. aldar á Íslandi tekin saman og skoðuð með hliðsjón af einkavæðingarlíkani Emanuels Savas. Í því líkani á aðeins einn þáttur við um þá einkavæðingu sem var hér á landi á þessum tíma sem Savas kallar bein sala. Er það líklegast vegna þess að þau fyrirtæki sem um ræðir flokkast öll undir hrein einkagæði.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
ba - leiðrétt.pdf | 1.21 MB | Lokaður | Heildartexti |