Hvar leggur þjóðin við hlustir?

Abstract

Tilgangur þessarar rannsóknar er að kanna hvernig mismunandi áherslur ídagskrárgerð eru að skila sér til hlustenda. Hvaða áhrif þær áherslur sem eru við líðihjá dagskrárgerðarmönnum kunna að hafa á hinn almenna hlustanda. Tveir þættirvoru kannaðir. Fyrri þátturinn er Poppland sem er á dagskrá Rásar 2. Sá síðari erþáttur Rúnars Róbertssonar á Bylgjunni. Könnuð var söguleg þróun meðalhlustunarþessara tveggja þátta undan farin sex ár. Í ljós kom að meðan vinsældir Rásar 2 hafaminnkað undanfarin fjögur ár, þá hafa vinsældir Bylgjunnar aukist. Til þess að komasttil botns í þessum mun var leitast við að finna hverjar áherslur umsjónarmannaþáttanna væri. Í ljós kom að töluverður munur var á áherslum umsjónarmannanna.Þannig leggja Popplendingar meiri áherslu á að kynna nýja tónlit, þá sér í lagi nýjaíslenska tónlist. Þeir gera jafnframt nokkra kröfu um að þeirra hlustendur geti sætt sigvið lög sem þeim finnist óþægileg án þess að skipta um rás. Rúnar Róbertsson hefuraftur á móti þær áherslur að skemmta fólki og stytta því stundir með þægilegri tónlistog léttu spjalli. Bylgjan hefur þær áherslur í tónlistarvali að fólk eigi að geta gengið aðþví vísu hvernig tónlist sé þar spiluð. Ekkert á að koma hlustendum á óvart.Til þess að sjá hvernig þessar áherslur mælast fyrir á meðal hlustenda voru valdir sexeinstaklingar úr mismunandi stéttum atvinnulífsins. Tveir verslunarstjórarmatvöruverslana, tveir hárgreiðslumeistarar og loks tveir iðnaðarmenn. Niðurstaðanreyndist sú að hinn almenni hlustandi hefur ekki þolinmæði til þess að láta yfir sigganga tónlist sem viðkomandi finnst óþægileg. Flestir munu einfaldlega skipta um rás.Þetta útskýrir að nokkru auknar vinsældir Bylgjunnar, sem gengur út frá því að ekkertí tónlist eigi að koma hlustendum sínum á óvart.