Vinsamlegast notið þetta auðkenni þegar þið vitnið til verksins eða tengið í það: https://hdl.handle.net/1946/7308
Í rannsókn þessari er skoðuð samningahegðun Íslendinga á alþjóðavettvangi á árunum 1997-2007 og sett í samhengi við efnahagssögu landsins og fræðilega umfjöllun um samningaferli. Þrátt fyrir að erfitt sé að finna einhver ákveðin kerfi í því ferli sem beitt er við samningagerð, þá hafa fræðimenn leitast við að finna sameiginlegan kjarna sem liggur til grundvallar í samningaferlum. Í rannsókninni er leitast við að bera saman og skilja hvernig íslenskir samningamenn undirbjuggu sig og upplifðu samningaviðræður á alþjóðavettvangi á fyrrnefndu tímabili. Beitt var eigindlegri aðferðarfræði og var fræðilegt sjónarhorn rannsóknarinnar félagsleg mótunarhyggja og fyrirbærafræðileg nálgun. Fimmtán viðtöl voru tekin við íslenska kaupsýslumenn og eru þau grundvöllur greiningar á samningahegðun Íslendinga.
Greining rannsóknarinnar á mati viðmælenda um það hvernig Íslendingar eru sem samningamenn á alþjóðavettvangi, sýndi að þeir hafa sameiginlegan grunn í nálgun sinni sem rekja má til menningar og sögu Íslands. Hugmyndir þeirra um Íslendinga sem samningamenn voru þó í mótsögn við þær lýsingar sem þeir gáfu á raunaðstæðum í samningaviðræðum. Niðurstöður leiddu í ljós að hægt var að finna sameiginlegan kjarna í samningaviðræðum Íslendinga á alþjóðavettvangi og var hann í samræmi við fræðilegar hugmyndir.
Skráarnafn | Stærð | Aðgangur | Lýsing | Skráartegund | |
---|---|---|---|---|---|
Lokaútgáfa Ragnhildur .pdf | 961.09 kB | Opinn | Heildartexti | Skoða/Opna |