Skapandi nám í gegnum leiklist

Abstract

Grein þessi byggir á rannsókninni SNÍGL, Skapandi nám í gegnum leiklist sem höfundar gerðu á árunum 2007–2009 á áhrifum og útbreiðslu leiklistar í námi barna. Meginrannsóknarspurningin var: Hefur leiklist áhrif á nám barna? Viðfangsefni þessarar greinar er að kynna svör við þeirri spurningu. Blönduðum aðferðum var beitt við gagnaöflun. Viðtöl voru tekin við 16 kennara og 22 nemendur, þrjár þátttökuathuganir voru gerðar og tölvupóstkönnun um stöðu leiklistar var send til 205 skólastjóra í grunn- og framhaldsskólum á landinu. Önnur minni könnun var send út til félagsmanna Félags um leiklist í skólastarfi, FLÍSS. Þá voru Aðalnámskrár grunn- og framhaldsskóla, listgreina skoðaðar og greindar. Rannsóknin leiddi í ljós að leiklist í kennslu gagnast mest þeim nemendum sem eiga við námserfiðleika að stríða ásamt því að vera gagnleg við kennslu nemenda með íslensku sem annað tungumál. Ekki verður farið í niðurstöður tölvupóstkönnunarinnar eða spurninga-listann sem lagður var fyrir félagsmenn FLÍSS í þessari grein. Þeim sem hafa áhuga á að kynna sér þær niðurstöður er bent á óbirta MA-ritgerð Rannveigar Bjarkar Þorkelsdóttur (2009) við Félagsvísindasvið Háskóla Íslands.

The article is based on a study, Drama for learning and creativity, done by the authors in 2007-2009 on creative learning through drama. The authors looked into the place of drama as an art form and drama in education in primary, secondary and upper secondary schools in Iceland. The main research question was: Can drama affect student’s ability to learn? To answer the research question, mixed methods were used. A total of 16 teachers were interviewed and 22 students, three participation observations were done, and curriculum for art both in secondary and upper secondary schools were examined and compared. At the same time the project aimed to raise the educational profile of drama. The findings of the study showed that drama is particularly useful for students with learn-ing disabilities and for bilingual students. In this article the outcome of the computer research, Status of drama and theatre in compulsory and upper secondary schools in Iceland, will not be discussed.